Τρίτη, Μαΐου 29, 2007

ΦΩΤΙΑ!

Δείτε και την ΦΩΤΙΑ:

http://www.diavazo.blogspot.com/

ΑΛΕΞ

Μήπως θα έπρεπε να στηρίξουμε και την "Φωνή" της Νατέλας;

http://natela-veria-gr.blogspot.com/

Γροθιά στο στομάχι!

Γροθιά στο στομάχι τα λόγια της:

http://advocdiab.blogspot.com/

Και δεν έχει άδικο!

Τι να πω για μένα;

Συγνώμη;

Ότι ντρέπομαι;

Καλύτερα να κρυφτώ, για άλλη μια φορά!

Η θέση μου

Το μπλογκ της Αμαλίας:

http://fakellaki.blogspot.com/

Στο μπλογκ των φίλων της Αμαλίας που έκλεισε,
συμφωνούσα με τον κύριο Νίκο Δήμου και έκανα κάποιες προτάσεις,
οι οποίες μάλλον είναι άχρηστες, εφόσον έχουμε την επιθυμία της Αμαλίας,
απ΄την μαμά της και την αδελφή της.

Το δεύτερο μπλογκ το έβρισκα περριτό,
μα δεν μ' ενοχλούσε κιόλας η παρουσία του.
Όποιος έχει κάτι να καταγγείλει,
μπορεί να το κάνει στην σελίδα του επώνυμα και να ζητήσει την βοήθειά μας.

Πραγματικά λυπάμαι που τα πράγματα δεν φαίνονται καθαρά...
Είχα και έχω τις καλές προθέσεις να βοηθήσω, αλλά να ξέρω και τι γίνεται.

Η φωνή της Αμαλίας που ήταν τόσο καθαρή και υπεύθυνη για ότι έλεγε,
σίγουρα θα μας λείψει. Δεν ξέρω πόσοι θα την θυμούνται σε ένα μήνα,
σε ένα χρόνο, αυτό θα φανεί στην πορεία.

Πραγματικά λυπάμαι που Έφυγε τόσο πρόωρα και άδικα αυτή η ΦΩΝΗ!

Απορίες....

Παιδιά, δεν καταλαβαίνω τι γίνεται με το μπλογκ των φίλων της Αμαλίας.

Έχω μπερδευτεί πολύ.

Μασίφ και ο μπαμπάς της!

(Πάλι μεταφορά απ' το μπλογκ της Αμαλίας)

http://fakellaki.blogspot.com/

Anonymous said...

Καλυβίνος Δημήτρης
[Πατέρας Αμαλίας]

΄΄Φιλαράκια’’ της Αμαλίας,
Ώρες τώρα ψάχνω να βρώ τις αληθινές λέξεις που σας πρέπουν και σας αξίζουν.
Η ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ μου σε σας μικρή σχέση έχει με τα πραγματικά μου αισθήματα.
Το ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ που σας λέω είναι αληθινό και μασίφ.

Επειδή ο κακός μου ο καιρός είναι άγριος θα πω λίγα λόγια ακόμη.
Σας εξορκίζω κρατήστε αναμένη τη φλόγα που άναψε η Αμαλία και μεγαλώστε τη. Θα πιάσει τόπο.Επίσης θέλω πραγματικά να ευχαριστήσω τους δημοσιογράφους που παρουσίασαν την περίπτωση της Αμαλίας. Όσους άκουσα και είδα και διάβασα φαινόταν ότι μίλαγε και η ψυχή τους. Με συγκίνησαν.
Ακόμα θέλω να πω ότι η απόφαση της Αμαλίας να μη δεχτεί συνέχεια στην τηλεόραση ήταν σοφή. Τι εμπιστοσύνη μπορείς να έχεις σε ’’γκλίτσες και γλίτσες’’,σε χοντρούς και ’’Αλλους΄΄.

Ο Κουίκ είπε ’’ντροπή΄΄. Εγώ λέω ΄΄Αίσχος΄΄.

Και τέλος μην ξεχνάμε τη μικρή αδερφή της Αμαλίας τη Γιωργία ―το Γιωργί μου―.
Είναι ΑΞΙΑ θαυμασμού με πολλά θαυμαστικά.

Σας ευχαριστώ και ευγνωμονώ
Δημήτρης Καλυβίνος.
4:30 AM

Δευτέρα, Μαΐου 28, 2007

Επιθυμία της!

Το μετέφερα απ' το μπλογκ της Αμαλίας:

http://fakellaki.blogspot.com/


Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου said...

ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ

Για τη συμπαράστασή σας, τα θερμά σας λόγια, τη στήριξη και την αγάπη που εισπράξαμε με τα μηνύματά σας, σας ευχαριστούμε ολόψυχα. Θα θέλαμε αν μπορούσαμε να σας αγκαλιάσουμε όλους για το ειλικρινές ενδιαφέρον και την αγάπη σας. Το ίδιο ήθελε και η Αμαλία, που είχε πάρει ζωή μ' όλο αυτό που γίνεται το τελευταίο διάστημα στο blog της.

Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.

Η Αμαλία, πιστεύουμε, ότι δεν θα ήθελε σήμερα να εμπλακεί σε νέες συζητήσεις για το ποιοί είναι οι καλοί και ποιοί οι κακοί γιατροί και κυρίως για το ποιοί υπερτερούν. Δυστύχησε να γνωρίσει πολλούς ανάλγητους και ανεύθυνους γιατρούς και ευτύχησε να γνωρίσει, επίσης πολλούς, ευσυνείδητους, υπεύθυνους και γεμάτους ενδιαφέρον για τον ασθενή τους γιατρούς, γιατρούς που τιμούν το επάγγελμά τους. Τους αναφέρει όλους στα κείμενά της που είναι αναρτημένα εδώ.

Όλους αυτούς λοιπόν που τη στήριξαν, τη φρόντισαν, την παρηγόρησαν, προσπάθησαν να απαλύνουν τον πόνο της, σωματικό και ψυχικό, τους ευχαριστούμε θερμά και τους ευγνωμονούμε. Αλλά και τους δημοσιογράφους που έκαναν θέμα την περίπτωση της κόρης και αδελφής μας, της Αμαλίας μας, τους ευχαριστούμε θερμά, αφού και αυτοί συνετέλεσαν με τον τρόπο τους στην προβολή και τη δημοσιότητα της ιστορίας της. Τους παρακαλούμε συγχρόνως, με την ευκαιρία, επειδή πολλοί θέλουν να κάνουν αφιερώματα στην Αμαλία, να διαβάσουν προσεκτικά τα κείμενά της και θα βρουν εκεί όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτουν. Η Αμαλία τα έχει πει όλα και μεις, η μητέρα της και η αδελφή της, δεν έχουμε να προσθέσουμε τίποτα παραπάνω. Ούτε και η ίδια άλλωστε θα το ήθελε.

Τέλος, επειδή πολλοί από σας γράφετε στα μηνύματά σας ότι θα θέλατε να κάνετε κάτι παραπάνω απ' αυτό που ήδη κάνατε - και που ήταν να κάνετε ευτυχισμένη την Αμαλία μας στο τέλος της- γνωρίζουμε ότι η Αμαλία θα ήθελε να μπορούσε να συνεισφέρει στην προσπάθεια που γίνεται για την ίδρυση του Παιδιατρικού-Ογκολογικού Νοσοκομείου, προσπάθεια που την είχε συγκινήσει και συνεπάρει, γιατί ήταν και η ίδια παιδάκι όταν ξεκίνησε η περιπέτειά της.

Όσοι θέλετε λοιπόν μπορείτε, στη μνήμη της Αμαλίας, να στείλετε την οποιαδήποτε, μικρή ή μεγάλη, προσφορά σας στο σύλλογο Ελπίδα ή σε όποια άλλη παρόμοια προσπάθεια γίνεται και γνωρίζετε.

Σας ευχαριστούμε και πάλι όλους σας ολόψυχα,Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου
9:34 AM

Σάββατο, Μαΐου 26, 2007

Για ΣΕΝΑ!



Απόψε θα καίει για ΣΕΝΑ, ΑΜΑΛΙΑ ΜΟΥ!

ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


Το μπλογκ της ΑΜΑΛΙΑΣ:
http://fakellaki.blogspot.com/





Saturday, April 07, 2007

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ".....

Έχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν'αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεββάτι ουρλιάζοντας απ'τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογενειά μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις, έχω διακόψει τις σπουδές μου πάνω από τρεις φορές, έχω χάσει εκδρομές, έχω στερηθει ταξίδια, έχω στερηθεί την ξενοιασιά στις κινήσεις λόγω του πόνου ή του φόβου του πόνου, δεν έπαιξα επαγγελματικά βόλλευ, δε φόρεσα ποτέ μίνι φούστα λόγω της ατροφίας-λόγω του πόνου,

αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γιατρούς,

αντιμετώπισα την αμφισβήτηση του πόνου μου από τους γονείς μου ήδη πριν από την εφηβεία μου μεχρι τα 25 μου, το παιδικό μου παιχνίδι έχει διακοπει έξι φορές από άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο με μεταφορά από ασθενοφόρο, έχω νιώσει ντροπή για την εικόνα του σώματός μου, έχω αντιμετωπίσει παραλογη γραφειοκρατεία, έχω υπάρξει θύμα οικονομικής εκμετάλλευσης από γιατρούς, έχω υπάρξει υποψήφιο θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης από γιατρό, έχω νοσηλευθεί σε βρώμικα νοσοκομεία με αδιάφορους γιατρούς και νοσοκόμες, έχω νοσηλευθεί σε καθαρά νοσοκομεία οπου ήμουν πελάτισσα και το βλέμμα ήταν πάντα στην τσέπη που μπορούσε και όχι στο πόδι που πονούσε, έχω δει την τύχη της υγείας μου να εξαρτάται από αδιάφορα πρόσωπα και αμόρφωτους "επιστήμονες", έχω περιμένει άπειρες ώρες σε ουρές νοσοκομείων ή ΙΚΑ για μια σφραγίδα, έχω υπάρξει άθυρμα του κάθε αμόρφωτου δημοσιοϋπαλληλίσκου, τις ώρες του πόνου έχω νιώσει τους γιατρούς όχι δίπλα μου αλλά απέναντί μου, έχω καλλιεργήσει ήδη από την παιδική μου ηλικία κυνισμό και έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τον κάθε "αρμόδιο", έχω ζητήσει βοήθεια από ανθρώπους που ούτε θα καταδεχόμουν να κοιτάξω επειδή με λύγισε ο πόνος, δε μπόρεσα ποτέ να θέσω την εργασία μου σε μακροπρόθεσμες βάσεις λόγω της ασταθούς υγείας μου, συχνά οι σεξουαλικές μου επαφές υπήρξαν επώδυνες, έχω κάνει άπειρα ξενύχτια λόγω του πόνου, υπήρξα θύμα κατηγοριών από την οικογένειά μου επειδή δεν ακολουθούσα τις (άσχετες) οδηγίες των γιατρών, έχω αντιμετωπίσει σηψαιμία,

έχω "δει" και άλλες φορές το θάνατο δίπλα μου, έχω δει τον πόνο των αγαπημένων μου όταν με βλέπουν να λιώνω,

έχω δει το πρόβλημά μου να γίνεται πηγή ευτυχίας για άλλους (γιατρούς, ιδιοκτήτες κλινικών,φυσιοθεραπευτές, ορθοπεδοτεχνικούς που μού έφτιαξαν το τεχνητό μέλος,κλπ) , έχω χάσει την πλήρη αυτονομία μου, δεν εργάζομαι κανονικά εδώ και τρία χρόνια, έχω προσπαθήσει πολύ σκληρά για να δεχτώ τη νέα εικόνα του σώματός μου, έχω αναγκαστεί να μάθω τουλάχιστον τα στοιχειώδη ιατρικά ζητήματα για να αναπληρώσω την άγνοια των γιατρών και ιδίως των ανεπιβλεπτων ειδικευομένων, έχω χάσει αρκετές φορές τα μαλλιά μου αναγκαζομενη έτσι να ανέχομαι τα ηλίθια βλέμματα πολλών περαστικών (επειδή αποφάσισα να μη χαροποιήσω με τον καρκίνο μου ΚΑΙ αυτούς που πουλούν περρούκες), και η πιο απλή μου κίνηση απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, ενίοτε και ανοχή πόνου, έχω περάσει εφιαλτικές ώρες ως δέσμιο κομμάτι κρέας χωρίς καν φωνή σε εντατικές, συχνά θέλω συνοδό ακόμη και για να κατεβω τις σκάλες του σποτιού μου, κάποιες φορές έχω παραλύσει πλήρως λόγω του πόνου, κάποιες άλλες φορές έχω χάσει εντελώς τη φωνή μου λόγω των κοντινών όγκων και νιώθω και το βάσανο της στέρησης της επικοινωνίας είμαι αναγκασμένη να φροντίζω και για την ψυχολογία των γύρω μου ώστε να μπορέσουν να χειριστούν την παρούσα κατάστασή μου ή και τον επικείμενο θάνατό μου, τις περισσότερες φορές δε μπορώ να γελάσω γιατι με πιάνει ελεεινός βήχας που εξελίσσεται σε εμέτους, δε μπορώ να θυμώσω πολύ γιατί έτσι κλείνει η φωνή μου για τουλάχιστον μια ημέρα, έχουν κορεστεί οι αισθήσεις μου όλες από τις συνεχεις επισκέψεις σε νοσοκομεία,από τις ατέλειωτες εξετάσεις, από τα αμέτρητα φάρμακα κι έχω αρχίσει να έχω πλέον ψυχοσωματικά συμπτώματα,

αποφεύγω τη συναναστροφή με παιδιά όπως πχ τα λατρεμένα μου ανήψια ώστε να μη τους λείψω πολύ αν πεθάνω σύντομα,

αδιαφορώ για τους πόνους και τις ταλαιπωρίες των άλλων επειδή έχω κουραστεί τόσο που μόλις και μετά βίας αντέχω τις δικές μου, πρέπει να συναναστρέφομαι μόνο τους μη έχοντες μεταδοτικά νοσήματα λόγω του αδύναμου πλέον ανοσοποιητικού μου, η μόνη προγραμματισμένη εξέλιξη στη ζωή μου είναι η ανά 21 ημέρες ταλαιπωρία της χημειοθεραπείας, ακόμη κι όταν η φυσική μου κατάσταση είναι σχετικά καλή το να βγω κάποια βόλτα είναι ρίσκο λόγω του φόβου των εμέτων και τον αιμοπτύσεων, έχω νιώσει το "μαρτύριο" του να είμαι πλέον συνοδηγός στο δικό μου αυτοκίνητο, παρατάω τα φλερτ μου "στη μέση" επειδή δε μπορώ να υποσχεθώ τίποτα, δε μπορώ να πάρω αγκαλιά ένα μωρό, έχω στερηθει για μεγάλα χρονικά διαστήματα και πλέον δια παντός τη μεγάλη μου αγάπη,το χορό , έχω ακούσει τρεις φορές (λόγω ακτινοβολιών) το εφιαλτικό "κρακ" που κάνει ένα οστό όταν σπάζει, αναγκάζομαι συχνά να παρηγορώ τους γύρω μου κάθε που παίρνω στα χέρια μου μια βιοψία ή κακά αποτελέσματα άλλων εξετάσεων πράγμα που έχω βαρεθει, έχω δει αμέτρητες απλές απολαύσεις να με προσπερνούν,

δε μπορώ να ουρλιάξω.......

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ"

# posted by amalia kalyvinou @ 1:50 PM 521 comments

Sunday, April 29, 2007

ΕΠΑΝΗΛΘΑ,

....λίγο ζαλισμένη,πολύ κουρασμένη,κλπ, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μου.Για την απίθανη ανταπόκρισή σας,τη γλύκα, την πρακτική, την ηθική βοήθεια, τις μαντινάδες σας, το χιούμορ σας,τα χίλια δυο σας που έκαναν το κλάμα μου μετά από πολύ καιρό να είναι από συγκίνηση κι όχι από νεύρα- για τα συναισθήματα που μου προκαλέσατε όλοι εσείς ήθελα να γράψω, αλλά ακόμη δεν είναι αυτό το θέμα μου...Εχει προκύψει κάτι άλλο που οπωσδήποτε πρέπει να μοιραστώ μαζί σας, αφού κατά βάση στη δική σας ανταπόκριση ανήκει:Την Πέμπτη που μας πέρασε, κι ενώ μόλις είχα αρχίσει να αντέχω να μιλάω (ξέρετε "αα-γκου" ,"μα-μα" ,κλπ :Ρ) ήρθε και μού πήρε συνέντευξη δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας.Γιώργος Κιούσης λέγεται ,και μου φάνηκε τίμιος, χωρίς να θέλει να εκμεταλλευτεί πολιτικά το γεγονός (κάτι που έτρεμα από όταν πρωτοεπικοινώνησε μαζί μου), γι αυτό άλλωστε και του μίλησα. Και,καλώς ή κακώς τον εμπιστεύομαι οτι θα γράψει αυτά που είπαμε....Καταλαβαινετε ρε παιδια τι κάναμε-κάνατε;Ενάμισι χρόνο έχω αυτό το μπλογκ και το διαβάζουν σχεδόν μόνο στα νοσοκομεία που πηγαινοέρχομαι επειδή εκεί το κοινοποιώ για πρόκληση - τόσο καιρό δεν είδα κανένα δημοσιογράφο να ενδιαφέρεται, παρ'όλο που είχα πάρει την πρωτοβουλία κι είχα αποταθεί σ'έναν του Βήματος. Τόσο καιρό, δε με είχε ζητήσει κανένας δημοσιογράφος,Παπανδρέου, Αντώναρος, κλπ...Μα,όταν σαν αλυσιδωτή αντίδραση ήρθε το δικό σας ενδιαφέρον και η εκπληκτική ορμή των σχολίων σας..... η ιατρική ανευθυνότητα έγινε "νέο", η -ενιοτε- κυριολεκτικά θανατηφόρος γραφειοκρατία(θυμάστε τον Παναγιωτάκη Βασιλέλη απ τη Μυτιλήνη; ) έγινε "πολιτικό ζήτημα" !Θέλω να πω οτι χάρη στη δυναμική σας ανακινήσαμε πράγματα στην ουσία τους σοβαρά. Ήδη, αν είδατε ένα σχολιο, μια κοπέλα με ευχαριστεί γιατι "από σπόντα", απ το μπλογκ μου, βρήκε κάποιον να αντιμετωπισει τους αφόρητους πόνους της μητέρας της (ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΑΛΓΗΤΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕ ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΠΟΝΟΥ!!! ).Θέλω να πω οτι ΄χαρη στη δυναμική σας, αύριο, το πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας θα ασχολείται με όλους αυτούς που για το τίποτα παίζουν με τις ζωές μας.Παιδιά, είμαι αισιόδοξη για τη συνέχεια του θέματος...

Μακάρι να γίνουμε μπάλλα που θα πάρει και θα σηκώσει όλους τους ανάλγητους φακελλάκηδες, όλους τους ξεφτιλισμένους γραφειοκράτες που σκοτώνουν εμάς και τα παιδιά μας- τουλάχιστον στο θέμα της Υγείας ρε παιδιά,.....όχι ανοχή εκει.....

Θα δούμε τη Δευτέρα πώς θα μας τα πει η Ελευθεροτυπία- θα δείτε κι εσείς (ελπίζω με ακρίβεια!) το πως τα είπα εγώ στην Ελευθεροτυπία.

# posted by amalia kalyvinou @ 3:16 AM 223 comments

Thursday, May 03, 2007

Tα 15' του Γουόρχολ να αφήσουν βάση

Παιδιά, σε πρώτη φάση, ΄νομίζω οτι τα πράγματα καλα πήγαν.

Η μπλογκόσφαιρα δημιούργησε "κάτι".

Ως προς τα δικά μου κίνητρα θέλω να πω. Το ρημαδοφάρμακο που μού στερούσαν, είχα καταφέρει και το είχα πάρει λίγο πριν γίνει αυτό το ξέσπασμα με το fakellaki , οπότε η θέλησή μου όλη μπορούσε πλέον να επικεντρωθεί στη μεγάλη μου επιθυμία: να σταματήσουν οι (περισσότεροι) γιατροί που είναι τα αλαζονικά βόδια να είναι κατεστημένο. Αν είναι και δε μπορούν να εξαφανιστούν, ας είναι τουλάχιστον η εξαίρεση- όχι ο κανόνας ρε παιδια, ΟΧΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ. Μαγικό ραβδάκι δεν υπάρχει, δυστυχώς. Ήθελα να δείξω μόνο κάποιους τρόπους άμυνας, κι ένας από αυτούς είναι η δημοσίευση του τι γίνεται: τη σκέφτονται τη φημουλα τους όλοι αυτοί που δε βρίσκουν ραντεβου παρά μόνο μετά από έξι μήνες εκτος κι αν..... Τη σκέφτονται τη μείωση της πελατείας όλοι αυτοί που πας να σού κόψουν τις αμυγδαλές και βγαίνεις τελικά με βλεφαροπλαστική..... Τη σκέφτονται την αποζημίωση που θα δώσουν (αν σοβαρευτούν τα ελληνικά δικαστήρια) αυτοί που σου δίνουν αγωγή για ζάχαρο, ενώ έχεις υπογλυκαιμια.... Λυπάμαι που λόγω παρελθόντων ετών την έχουν γλιτώσει οι περισσότεροι δικοί μου Προκρούστηδες - αλλά η αλήθεια οταν βγαινει προειδοποιεί τουλάχιστο τα επόμενα υποψήφια θύματα. Οσο για την τηλεόραση, θέλω να ξέρετε γιατι δε βγήκα, παρ'όλο που από χθες το ξημέρωμα με έχουν ζητήσει Ο-Λ-Ο-Ι και τους ευχαριστώ. Ο ένας λόγος είναι αυτός που έχω γράψει και στο "ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ", αλλά μάλλον το πήραν για πλάκα: λόγω της κατάστασης των πνευμόνων μου, η φωνή μου δεν αντέχει εντάσεις και βήχω μόλις θυμώσω ή σηκώσω λίγο την ένταση της φωνής. Λέτε να είχα απέναντί μου κανένα ιατρίδιο (γιατι,αλλιώς,γιατί να πάω;) ή κανένα Σούρα και να μην ένιωθα ένταση; Αφήστε που στα πάνελ συνήθως αυτός που δεν έχει επιχειρήματα φωνάζει για να υπερκαλύψει τους άλλους- άρα είμαι χαμένη από χέρι!! Δεν ήθελα να δείξω εικόνα αδυναμίας λόγω της φωνής μου και μόνο, γι αυτό και θα συνεχίσω να παλεύω γραπτώς- μεχρι τουλάχιστον (αν) βελτιωθούν οι αναπνοές μου.Δευτερον, πού θα βρισκόταν γιατρός να υποστηρίξει έστω τα εξωφθαλμα δίκαιά μου; Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει; Νομίζω οτι και -προς το παρόν- γραπτώς μπορώ να δείξω οτι υπαρχει τρόπος προστασίας από όποιες σαρκοβόρες,ευρω-βόρες κλπ διαθέσεις.... Ηδη, εγώ, στη δεινή κατάσταση που είμαι, και πέρα από την τύχη που είχα να πέσω σε αξιοπρεπείς ανθρώπους τελευταία, και με "άλλους" που αναγκαστικά έχω μπλέξει εμβόλιμα ΔΕΝ εχω δώσει φακελλάκι εδώ και δυο χρόνια, παρ'οτι αμέσως ή εμμέσως μου ζητήθηκε!!! (καμιά φορά θα δημοσιεύσω δυο τέτοια περιστατικά μόνο και μόνο για να γελάσουμε)Κλείνοντας, θα ήθελα να πω μια φράση του γιατρού του Ανευλαβή, που για κάποιο λόγο τριγυρίζει απ'το πρωι στο κεφάλι μου.

"Είτε δώσεις φακελλάκι είτε δε δώσεις, την ίδια δουλειά ξέρει να σού κανει ο γιατρός".

"Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδια, όχι ο κανόνας...

# posted by amalia kalyvinou @ 2:35 AM 543 comments


amalia kalyvinou said...
*Μια παράκληση- γράψτε τουλάχιστο το μικρό σας όνομα στα σχόλια.Θέλω να απευθυνθώ ε κάποιον και δε μπορώ, όταν βλεπω αυτό το ενοχλητικο "ανώνυμος"......
6:14 AM

amalia kalyvinou said...
Τολίτσα δε θέλω να το παιξω μάγκας....Αν πρόσεξες είπα οτι μόνο τα τελευταια δυο χρόνια περίπου μού έκοψα αυτή τη συνήθεια. Παλιότερα φακέλλωνα αβέρτα, πρώτον επειδή έτσι είχα συνηθισει να βλέπω τους γονεις μου να κάνουν και δεύτερον επειδή ο πόνος μου ήταν αρκετά έντονος ώστε να με κάνει να σκέφτομαι βλακωδώς καινα χανω την αξιοπρέπειά μου. Γι αυτό θεωρω σταθμό στη ζωή μου το Ιατρείο Πόνου....

Τώρα τέρμα- κερνάω μόνο ειρωνίες όποιος θέλει
1:09 PM

amalia kalyvinou said...
Βαγγέλη, έχεις μια ντουζίνα δίκια- αλλά να αφεθώ στους κάθηκες,από την άλλη, είναι κάτι που δε μπορώ να ανεχτώ.Σου είπα οτι κάποτε είχα την ίδια νοοτροπία και τα στάζαμε οικογενειακώς.Αλλά εδώ και καιρό ,που η οικονομική μου κατάταση είναι οικτρή, αναγκαστικά "άλλαξα τροπάριο" και πολύ χαίρομαι γι'αυτό!... Ας χτυπήσω, ας αμυνθώ, ας κρατήσω μια αξιοπρέπεια ρημάδα απέναντι στον κάθε ανίδεο που εκμεταλλεύεται την ανάγκη μου, κι ας τις φάω στο τέλος. Πάντως , η εμπειρία μου μέχρι στιγμής, δείχνει οτι όσο πιο διεκδικητική και τσαμπουκάς είμαι, τόσο πιο "καλά" εξυπηρετούμαι (και οικονομικότερα!)Μια γημοσίευση, μια΄κλήση κάποιου καναλιού, μια επιστολή στο Υπουργείο (ξέρω: "χα χα"...), μια επίσκεψη στο Διευθυντή της κλινικής, στο Διοικητή του νοσοκομίου, ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΞΥΛΟ,εστω...Οχι απάθεια όμως- το να νιώθω παιχνίδι τους, με πονάει περισσότερο από τον καρκινο ,Βαγγέλη...********Για την ιδέα του να γράψω την ιστορία μου συνοπτικά και να μοιραστεί συγκεκριμένη μέρα, στους σχετικούς χώρους, τη βρίσκω εκπληκτική και πολύ πολύ πρωτότυπη!!!! Αλλά στην πράξη δεν ξέρω αν είναι εύκολο,το πως θα οργανωβθει, τα έξοδα με τα οποία θα εκτυπωθει,κλπ. Αν μπορεί κανείς να το οργανώσει ,εγώ μπορώ να το γράψω όσο πιο περιληπτικά γίνεται...
9:13 AM

amalia kalyvinou said...
Παιδιά, θα γράψω ένα σχετικά μικρό -περιληπτικό- κείμενο, βασισμένο σ ενα παλιο ποστ μου που λέγεται "Ιδιοπάθεια είσαι και φαινεσαι" και μετά θα το δώσω στο παιδί που προσφέρθηκε να το κάνει σε pdf, επειδή είμαι άχρηστη στους υπολογιστες :). Νομίζω ο "τα μυαλά στο μίξερ" θα ήταν καλό να μούέστελνε ένα μειλάκι στο alwaysplay@gmail.com ,να τον αγγαρέψουμε λίγο :))
4:59 AM

amalia kalyvinou said...
Να στε καλά όλοι για το ενδιαφέρον σας.Εγώ έφτιαξα μια περίληψη της ιστορίας μου και ο ευγενέστατος "τα μυαλά στο μίξερ" τώρα το φτιάχνει σε pdf.Θα το ποστάρω σήμερα αν προλάβω, αλλιώς το Σαββατο (γιατι αύριο μπαίνω νοσοκομείο για θεραπεία). :)Να περνάτε καλά...
3:31 AM

amalia kalyvinou said...
Καλησπέρα σας....Εδώ Αμαλία,βγήκα λίγο νωρίτερα από το προγραμματισμένο εξιτήριο και τώρα ,λίγες ώρες μετά,αν και "χωμα", και μετά από παράκληση της Φρόσως,μπήκα να γράψω δυο κουβέντες για τα παιδια που ρωτούσαν για το πώς πάω. Ακόμη τα αποτελέματα της ΧΜΘ δε φαινονται, αλλά θα τα παλέψουμε κι αυτά :)Αυτό μόνο που ήθελα να πω είναι οτι οι καβγάδες με στεναχώρησαν πολύ,ειδικά όταν περιείχαν και ύβρεις. Δεν υπήρξε ποτέ αυτός ο σκοπός του μπλογκ μου...Να στε καλά- σε λιγες μέρες θα αναρτησω το κειμενο για εκτύπωση που λεγαμε!
10:14 AM

Φρόσω Χατζάκη said...
Μετά από παράκληση της Αμαλίας επικοινωνώ μαζί σας για μια μικρή ενημέρωση με νέα της. Η Αμαλία λοιπόν είναι στο Νοσοκομείο τις τελευταίες ημέρες και όπως ίσως φαντάζεσθε είναι εξαντλημένη από τη θεραπεία στην οποία υποβλήθηκε προ ημερών. Χαίρεται πολύ και συγκινείται για το ενδιαφέρον και την αγάπη που εκδηλώνετε όλοι σας στο blog της. Μόλις μπορέσει θα σας ευχαριστήσει και η ίδια. Το μήνυμα αυτό είναι αληθινό και γράφηκε όπως προανέφερα μετά από παράκληση της Αμαλίας από τις κοινωνικές λειτουργούς του Νοσοκομείου που νοσηλεύεται Φρόσω Χατζάκη και Αθηνά Τζώρτσου. Μια τελευταία παράκληση της Αμαλίας είναι να μη της τηλεφωνείτε γιατί είναι κουρασμένη και θα στενοχωριέται που δεν θα μπορεί να σας μιλήσει,αλλά και για να μην ενοχλούνται οι υπόλοιποι ασθενείς στο θάλαμό της. Θα χαρεί εννοείται να συνεχίσετε να της στέλνετε την αγάπη σας με μηνύματα, που άλλωστε και εμείς και η οικογένειά της τής τα μεταφέρουμε.
2:43 AM

Φρόσω Χατζάκη said...
Η Αμαλία έφυγε από κοντά μας σήμερα τα ξημερώματα. Έφυγε ήρεμα, με μια πνοή. Οι γιατροί της και οι δικοί της άνθρωποι που ήταν συνεχώς δίπλα της φρόντισαν να μην υποφέρει καθόλου. Γνωρίζουμε καλά πόσο το ενδιαφέρον και η αγάπη που της δείξατε το τελευταίο διάστημα μέσα από τα μηνύματά σας, της δίνανε απέραντη χαρά και δύναμη για να αντέξει τις δύσκολες τελευταίες μέρες της. Η κηδεία της θα γίνει αύριο και με νέο μήνυμα αργότερα θα σας ανακοινώσουμε λεπτομέρειες για τον τόπο και το χρόνο.

Φρόσω Χατζάκη
12:21 AM

Φρόσω Χατζάκη said...
Η κηδεία της Αμαλίας θα γίνει αύριο στις 12.30 μ.μ. στο Νεκροταφείο της Αναστάσεως στον Πειραιά, περιοχή Χαραυγή.

Φρόσω Χατζάκη
5:20 AM

AMALIAS FRIENDS said...
ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΙΤΕ ΑΥΤΟ:http://iamaliazei.blogspot.com/Ο κύβος ερρίφθη!!!
7:01 AM



Οι φίλοι της Αμαλίας: http://iamaliazei.blogspot.com/

Δευτέρα, Μαΐου 21, 2007

Παιδιά, συγγνώμη!

Είμαι πολύ βιαστική.
Είμαστε στο Νοσοκομείο, για μια εγχείρηση της πεθεράς μου. (Στο πόδι, γόνατο).
Ήρθα σπίτι για ένα μπάνιο.
Υπάρχουν τα προγραμματισμένα.....
Και τα απρόοπτα....

Φιλιά πολλά σε όλους.
Τα λέμε!

Χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν κι από μένα!

Τετάρτη 23/5

Έκανα μια διόρθωση στο ενημερωτικό κείμενο που σας έγραφα, ενώ ντυνόμουν!
Σήμερα είπα θα κοιμηθώ μια ώρα λιγότερη, για να σας γράψω. Περισσότερα στα σχόλια.

Σάββατο, Μαΐου 19, 2007

Γιασεμιά

Τα γιασεμιά είναι δώρο σε σας που θα συνταξιδέψουμε μαζί στο Νέο Ταξίδι του κυκλάμινου. Που θα μας βγάλει; Κανείς δεν ξέρει.
Θα δείξει!
Υγεία πρώτο απ' όλα και καλή καρδιά!

Άνω Λεχώνια


Τα Άνω Λεχώνια είναι δώρο σε μια φίλη: http://anolexonia.blogspot.com/

Παρασκευή, Μαΐου 18, 2007

Εδώ βρέχει! Εκεί;



Εδώ στο Βόλο βρέχει! Εκεί;

Αν ήμουν πλούσια!


Ξημερώνει σε λίγο και πριν "σχολάσω" λέω να σας πω τα όνειρά μου!
Ναι, εγώ ξυπνητή τα βλέπω τα όνειρά μου, για να τα κουμαντάρω καλύτερα. Εύχομαι εσείς που κοιμάστε να βλέπετε τα πιο όμορφα όνειρα του κόσμου και ξυπνώντας να πραγματοποιηθούν όλα, μα όλα!

Τι καλά! Νιώθω σα να μιλάω σε ραδιοφωνικό σταθμό κι αντί για μουσική, να χαρίζω φωτο της Ανάληψης (που εσείς θα τις δείτε μέρα) και όνειρα, αντί για τραγούδια!
Όνειρο ζωής ήταν κι αυτό, αλλά φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε. Μου δόθηκε ο σταθμός των μπλογκ όμως και η ελευθερία του και είμαι πολύ χαρούμενη γι' αυτό!

Λοιπόν, για να μην ξεφεύγω απ' τα όνειρά μου, αν ήμουν πλούσια

"κι αν είχαμε το χρήμα, λέει να ΄χαμε...."

που λέει και το τραγούδι, εγώ θα έκανα, Αν κέρδιζα ας πούμε ένα λαχείο, πολλά πράγματα!

Δεν ξεχνάμε και την υγεία όμως! Πρώτα απ' όλα η υγεία και η αγάπη! και η ειρήνη εννοείται, μα ξεφεύγω απ' το θέμα μου!

Κι επειδή δεν μου αρέσει το "Αν", το βγάζω!

Λοιπόν παιδιά, είμαι γερή, είναι καλά όλος ο κόσμος κι εγώ κέρδισα το λαχείο! Μιλάμε για πολλά λεφτά! Τσουβάλια ολόκληρα! Αφού έδωσα και σε σας! Μη βιάζεστε! Όλοι θα πάρετε!

Λοιπόν, μόλις τα πήρα, πήγα και ξεχρέωσα εκείνη την τράπεζα, που πήρα το δάνειο για το σπίτι στο χωριό. Δεν το άντεχα εκείνο το άγχος, παρόλο που τώρα άρχισε. Σκέψου 25 χρόνια! Θα είχαν λιώσει και τα κοκκαλάκια μου! Εκείνα τα παιδιά μου, θα μ' έβριζαν κάθε μέρα!
Ας είναι καλά το τζάκ ποτ! Την γλύτωσα!

Μετά, αγόρασα εκείνο τον κήπο μας απ' το αδελφό μου. Όχι ότι δεν θέλω να βλέπω γείτονες, αλλά το πονάω ρε παιδιά! Εκεί μεγάλωσα. Εκεί. Ένα ήταν κι η μάννα το μοίρασε σε δυο παιδιά. Είναι κι εκείνη η θέα που θα μου την σφάξει όποιος χτίσει διόροφο, όπως μου σφάξανε τη λεύκα μου! Και καλά. Η λεύκα θα ξαναμεγαλώσει, αλλά τον κήπο, άμα τον έπαιρνε άλλος, πάει! Πέταξε το πουλάκι! Γι' αυτό κι εγώ, τον πήρα!

Καλά! Μη ζηλεύετε! Ακούστε ντε παρακάτω... Δεν είμαι τόσο εγωίστρια.
Σ' αυτόν τον κήπο, γύρω γύρω, φύτεψα αναρριχόμενες τριανταφυλλιές κόκκινες και άσπρες αρωματικές. Φύτεψα γιασεμιά, ορτανσίες, καμέλιες, ότι αντέχει στο Πήλιο, γιατί δεν βρέχει και θα διψάσουμε κι εμείς, πόσο μάλλον τα λουλούδια!

Ναι, έχω κι ένα παρτέρι με άγρια κυκλάμινα. Και ροζ και άσπρα. Να μη ξεχνιόμαστε!

Έκανα ένα ισόγειο σπίτι με υπόγειο. Είπαμε, απαγορεύεται το χτίσιμο καθ' ύψος, λόγω της θέας. Τι θα βλέπουν τα παιδιά μου απ' τα μπαλκόνια τους; Τοίχους; Στο υπόγειο που λέτε, έχει πολλά υπνοδωμάτια και πάνω είναι καφετέρια και ταβέρνα. Έχει θέα το Χορευτό, πολλά λουλούδια, παγκάκια, κούνιες τσουλήθρες για τα παιδιά. Ξέχασα. Έχω κι ένα μεγάλο συντριβάνι πολύ όμορφο! Ανάμεσα από ένα μεγάλο βράχο, ξεπηδάει νεράκι...

Πήρα και δυο πούλμαν εκδρομικά. Ένα για την Αθήνα, ένα για την Θεσσαλονίκη. Όταν προκύπτει τα στέλνω και σε άλλες πόλεις. Φέρνω τζάμπα από κει συγγραφείς, ποιητές, μπλογκερς, φτωχούς, νέους , γέρους, ερωτευμένους, άνεργους και τους φιλοξενώ στον κήπο της Μάννας. Τους "αμολάω" στις πράσινες θάλασσές μας, στα μπλε δάση μας και τους λέω αναπνεύστε οξυγόνο, αυτή είναι ζωή! Εννοείται ότι τρώνε τζάμπα, κοιμούνται τζάμπα, τους δίνω και μερικές χιλιάδες Ευρώ φεύγοντας για χαρτζηλίκι. Τι νομίζατε;

Και μετά.... κοιμήθηκα!
Έκανα κι άλλα, γιατί ήταν πολλά τα λεφτά! Ίσως σας τα πω άλλη νύχτα.

Πάει για ύπνο η Κατερίνα, γιατί αν πει κι άλλα, θα σας ξυπνήσει όλους!

Καλό σας ξημέρωμα και να έχετε μια υπέροχη μέρα!




Πέμπτη, Μαΐου 17, 2007

ΠΥΞΙΔΑ....

ΠΥΞΙΔΑ … για τα μπλογκ μου!

1 http://katerinastamatioupap.blogspot.com/ Όλα μου τα πλούτη

2 http://katerinastamatioupap1.blogspot.com/ «Γράμμα στη μάννα… με δύο ν» (αρχή)

3 http://katerinastamatioupap4.blogspot.com/ «Γράμμα στη μάννα… με δύο ν» (συνέχεια)

4 http://katerinastamatioupap2.blogspot.com/ «Ιστορία που την έγραψαν παιδιά»

5 http://katerinastamatioupap3.blogspot.com/ «Στιγμές ζωής- Στιγμές ψυχής»

6 http://www.kyklaminovounou.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού «εν πλώ» ΕΔΡΑ


7 http://agriokyklamino.blogspot.com/ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΟΥ (παραπονεμένα λόγια και φωτο)

8 http://asginoume.blogspot.com/ ΤΟ ΛΕΥΚΩΜΑ ΜΟΥ (για όλους)


9 http://kyklaminovounou5.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΣΤΙΓΜΕΣ (κείμενα)

10 http://kyklaminovounou4.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΕΔΩ ΖΑΓΟΡΑ (φωτο)

11 http://kyklaminovounou8.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ (εικόνες και αποσπάσματα )

12 http://kyklaminovounou2.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΠΗΛΙΟ (φωτο)

13 http://pouri-phlion.blogspot.com/ ΠΟΥΡΙ (φωτο)

14 http://elitsapouriou.blogspot.com/ ΕΛΙΤΣΑ ΠΟΥΡΙΟΥ (φωτο)

15 http://analipsi.blogspot.com/ ΑΝΑΛΗΨΗ (φωτο)

16 http://ammoshtane.blogspot.com/ ΧΟΡΕΥΤΟ (φωτο)

17 http://doroeinai.blogspot.com/ ΜΑΚΡΥΝΙΤΣΑ (φωτο)

18 http://platanofilia.blogspot.com/ ΠΛΑΤΑΝΟΦΙΛΙΑ (φωτο)

19 http://timiseneken.blogspot.com/ ΤΙΜΗΣ ΕΝΕΚΕΝ 1 (λουλούδια φωτο)

20 http://kyklaminovounou1.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ (φωτο)

21 http://paradisosgi.blogspot.com/ ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΣΤΗ ΓΗ (συλλογές λουλουδο-φωτο)

22 http://kyklaminovounou3.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΖΩΑ (φωτο)

23 http://fotoistories.blogspot.com/ ΚΟΚΟΡΟΙΣΤΟΡΙΑ (φωτο)

24 http://kyklaminovounou7.blogspot.com/ Κυκλάμινο βουνού ΠΟΡΤΕΣ και Παράθυρα ΖΩΗΣ (φωτο)

25 http://sylloges1.blogspot.com/ ΔΡΟΜΟΣ ΗΤΑΝΕ (συλλογές φωτο)

26 http://sylloges.blogspot.com/ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΗΤΑΝ (συλλογές φωτο)

27 http://anexigita.blogspot.com/ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ (φωτο)

28 http://anolexonia.blogspot.com/ ΑΝΩ ΛΕΧΩΝΙΑ (φωτο)

32 http://katolexonia.blogspot.com/ KΑΤΩ ΛΕΧΩΝΙΑ (φωτο)

33 Βιβλιοπερπατήματα: http://vivlioperpatimata.blogspot.com/

34 Εκδρομή πρώτη: http://vivlioperpatimata1.blogspot.com/

35 ΑΝΑΣΑ: http://kyklaminovounou10.blogspot.com/ (Βιβλιοπερπατήματα 2)

36 http://sergiani.blogspot.com/ ΣΕΡΓΙΑΝΙ

37 http://xenihtissa.blogspot.com/ τα του περιπτέρου

*************************************
ΓΙΑ την ΑΜΑΛΙΑ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ

29 ελεύθερα πουλιά: http://lefterapoulia.blogspot.com/

30 περιστέρια: http://peristeria-deka.blogspot.com/

31 κοράκι-α: http://koraki-a.blogspot.com/

**************************************

(Τα 12 τονισμένα έχουν μεγαλύτερες ρίζες...
Τι είπατε; Ναι! Αυτά τα λίγα.... απ' τα φανερά!
Και να σκεφτείτε, τελευταίως έμαθα να ανοίγω μόνη μου μπλογκ! Που να ήξερα από πέρσι!
Τώρα όμως, αφού βάλλω μια τάξη, χαλαρά!
Είπαμε: Κρουαζιέρα!)

16 Αυγούστου 2007
Μόνο κρουαζιέρα δεν κάνω! Θα κάνω όμως εργασιοθεραπεία και θα ηρεμήσετε!

26 Comments:
At Παρ Μαϊ 18, 11:32:00 μμ, ανάμνηση said...
σφραγίδα
At Πεμ Μαϊ 31, 12:07:00 μμ, αγριολούλουδο said...
σφραγίδα
At Πεμ Μαϊ 31, 06:30:00 μμ, ελεύθερα πουλιά said...
σφραγίδα
At Παρ Ιουν 01, 12:29:00 πμ, elpida said...
σφραγίδα
At Παρ Ιουν 01, 02:01:00 πμ, το λεύκ-ω-ό-μα της Κατερίνας said...
σφραγίδα
At Δευ Ιουν 11, 05:59:00 μμ, βιβλιοπερπατήματα... said...
σφραγίδα
At Τρι Ιουλ 17, 11:51:00 μμ, ανάσα said...
σφραγίδα
At Σαβ Αυγ 11, 03:45:00 μμ, αγριοκυκλάμινο said...
Αλλαγή:Το αγριολούλουδο έγινε αγριοκυκλάμινο
At Σαβ Αυγ 11, 08:29:00 μμ, το λεύκ-ω-ό-μά μου said...
Το λεύκωμα της Κατερίνας μόλις έγινε το λεύκω ο ,ά μου!
At Κυρ Αυγ 12, 02:08:00 πμ, Κατερίνα Σταματίου - Παπαθεοδώρου said...
Σφραγίδα και γη που γυρίζει.
At Κυρ Αυγ 12, 02:36:00 πμ, Κατερίνα said...
Χαιρετάω το χθες...
At Κυρ Αυγ 12, 02:41:00 πμ, NIKH said...
Χαιρετίσματα...
At Κυρ Αυγ 12, 02:45:00 πμ, porter said...
Χαιρετίσματα κι από μένα
At Κυρ Αυγ 12, 03:24:00 πμ, Τα χνάρια said...
Κι από μένα!
At Κυρ Αυγ 12, 03:30:00 πμ, αγάπη said...
Ki apo mena
At Κυρ Αυγ 12, 03:36:00 πμ, για σένα said...
Το μπόρεσα!
At Κυρ Αυγ 12, 03:47:00 πμ, συλλέκτρια said...
Σφραγίδα
At Κυρ Αυγ 12, 03:53:00 πμ, Κατερίνα-Ελπίδα said...
Σφραγίδα
At Κυρ Αυγ 12, 04:00:00 πμ, στολίδι said...
Σφραγίδα
At Κυρ Αυγ 12, 04:04:00 πμ, ανεξήγητα said...
Σφραγίδα
At Κυρ Αυγ 12, 04:16:00 πμ, ελεύθερα πουλιά said...
Ελεύθερα πουλιά
At Κυρ Αυγ 12, 04:21:00 πμ, φίλη said...
σφραγίδα
At Κυρ Αυγ 12, 06:58:00 μμ, βότσαλο said...
sfragida
At Κυρ Αυγ 12, 07:04:00 μμ, ανάμνηση said...
gh...
At Κυρ Αυγ 12, 07:09:00 μμ, αγριολούλουδο1 said...
gh
At Κυρ Αυγ 12, 07:13:00 μμ, Ki ki ri kou! said...
sfragida ghs

Ένα μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" σε όλους!


Μέρες το αναβάλλω. Έχω υποσχεθεί πολλές φωτογραφίες και γενικώς έχω πολλές εκκρεμότητες με τα μπλογκ. Πρώτα απ’ όλα έχω χάσει τους «φίλους» μου! Από κει να καταλάβετε…
Δεν πάει άλλη αναβολή. Έπρεπε στις 3 του Μάη και πήγε 17!

Έτσι, μόλις, αποφάσισα να γιορτάσω τα γενέθλια του κυκλάμινου. Δεν έχω κάνει ετοιμασίες για κεράσματα, ένα μεγάλο Ευχαριστώ -μόνο- θα πω σε όλους σας.

Ήταν 3 Μαΐου του 2006, όταν στις 6:12 το απόγευμα βγήκε δειλά δειλά στον αέρα το πρώτο ποστ με πολλά κουτάκια, αντί για γράμματα. Έφταιγε η μεταφορά απ’ το γουόρντ. Μετά το έμαθα, αλλά δεν ήξερα πώς να το διορθώσω και πανικοβλήθηκα και δεν ήταν η μοναδική φορά.

Πολλές αγωνίες πέρασα, πολλά δεν ήξερα, πολλά έμαθα, πολλά πρέπει να μάθω ακόμα. (παράδειγμα τη μουσική). Κουτσά στραβά, το κυκλάμινο του βουνού κολύμπησε με την βοήθεια πολλών γνωστών και αγνώστων και δεν βούλιαξε στο πρώτο του ταξίδι.

Εδώ θέλω να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως:
Την Ιφιγένεια, την Γιάννα, την Ειρήνη, την Μαρίνα, την Μπερναντέν, την Δήμητρα, την Αταλάντη για την πολύτιμη βοήθειά τους, πέρα απ’ τον τεχνικό.
Χωρίς αυτούς θα παιδευόμουνα ακόμη. Να είναι καλά!

Ψευδώνυμο, το «κυκλάμινο του βουνού». Αυτό που χρησιμοποιούσα στους ραδιοφωνικούς σταθμούς και χάριζα ή μου χάριζαν τραγούδια.

Πρώτο ποστ «Η γιορτή της μητέρας» απόσπασμα από μια ομιλία μου στη Ζαγορά, για να μην με καταλάβουν!
Που πας ρε Καραμήτρο; Αφού δεν ξέρεις να κρυφτείς!

Η χαρά και η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη και φυσικά, μηδέν σχόλια!

Δεν πρόλαβε να πάει 12 και στις 11:53 έβαλα το δεύτερο ποστ με τίτλο «Χαιρετισμός» και χαιρετούσα… «το άγνωστο»! Από κει και πέρα άρχισαν τα σχόλια.

Το «άγνωστο» το γνώρισα σιγά σιγά. Ήταν άνθρωποι κι αυτοί που είχαν ανάγκη για επικοινωνία και κάτι είχαν να πουν. Με κάποιους γνωριστήκαμε περισσότερο, με κάποιους λιγότερο, με κάποιους ταιριάξαμε, με κάποιους όχι, με κάποιους παρεξηγηθήκαμε, με άλλους κατάλαβα το γιατί, με κάποιους όχι. Όπως και να ‘χει, να είμαστε όλοι μας καλά και να γράφουμε και να επικοινωνούμε. Σίγουρα δεν μπορούμε με όλους και από θέμα χρόνου, αλλά και από θέμα χαραχτήρων. Έτσι συμβαίνει και στη ζωή μας, άλλωστε. Δεν μπορεί να ταιριάζουμε με όλους, ούτε μπορεί να μας αγαπάνε όλοι, αν κι εγώ θα το ήθελα! Να μ’ αγαπάνε όλοι κι ας μην ταιριάζουμε! Να μην μου κρατάνε κακία, γιατί ποτέ δεν είχα πρόθεση για παρεξήγηση με κανέναν. Κι όσες προέκυψαν, προσπάθησα να τις λύσω. Άλλες λύθηκαν, άλλες όχι. Η ζωή συνεχίζεται όμως και προχωράμε παρακάτω.

Κυρίως να είμαστε όλοι καλά. Για όλους υπάρχει μια θέση στον ήλιο, στην ζωή και στα μπλογκ. Όλοι για κάποιο λόγο το έχουμε. Άλλος για πλάκα, άλλος για εκτόνωση, άλλος για επαφή, άλλος για κάποιο άλλο σκοπό. Μακάρι αυτό το θείο δώρο να μας βοηθήσει όλους μας στη ζωή μας. Από ψυχολογία, μέχρι και επαγγελματικά. Ότι χρειάζεται ο καθένας. Μακάρι να προσφέρουμε κιόλας στους γύρω μας και όχι μόνο να παίρνουμε.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συνομιλήσαμε αυτόν τον χρόνο, είτε στο δικό του μπλογκ, είτε στο δικό μου. Κι αυτούς που ήρθαν κι έφυγαν, κι αυτούς που παραμένουν κι αυτούς που έρχονται στο κυκλάμινο, είτε μου γράφουν είτε όχι, τους ευχαριστώ!

Το κυκλάμινο πολλές φορές είπε πως θα κλείσει. Πάντα όμως κάτι το κρατούσε κι άλλο. Δεν ξέρω πια, πόσο θα κρατήσει αυτό το «κι άλλο». Μπορεί να είναι για όσο ζω, μπορεί μέχρι να λήξει κι αυτή η σύνδεση. Αλήθεια, δεν ξέρω. Χαίρομαι που γνώρισα ανθρώπους σημαντικούς, που τους θαύμαζα από μακριά. Χαίρομαι που γνώρισα κόσμο με ίδια ενδιαφέροντα με μένα. Χαίρομαι όταν μου λένε ότι με διαβάζουν άνθρωποι που ποτέ δεν το φανταζόμουν. Χαίρομαι όταν μου λένε στο χωριό, ότι κάποιος τουρίστας τους είπε για το κυκλάμινο, χαίρομαι… για πολλά, όπως και λυπάμαι και για πολλά. Όπως για πράγματα που άφησα πίσω μου, όπως για ανθρώπους που τους γνώρισα με λάθος τρόπο και τους παρεξήγησα ή με παρεξήγησαν άδικα! Έτσι πάει. Για να ισοφαρίζει η παλάντζα, υπάρχουν και τα στραβά και οι κακές στιγμές.

Γι’ αυτό δεν ξέρω.
Το κυκλάμινο θ’ αρχίσει τώρα ένα νέο ταξίδι και το πως θα τρέξει και που θα φτάσει, είναι άγνωστον. Είναι πολύ ικανοποιημένο απ’ το πρώτο του ταξίδι. Νιώθει ότι έδωσε πολλά και πήρε ακόμα περισσότερα, που ίσως δεν του άξιζαν.
Νομίζω πως αν κάτι έπρεπε να μου αναγνωριστεί, είναι μόνο ο χρόνος που διέθεσα και ο ύπνος μου. Τίποτ’ άλλο! Εδώ μέσα υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι με ταλέντο, τόσοι συγγραφείς και ποιητές της ζωής! Εγώ ήμουν μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό. Αν «φάνηκα» περισσότερο, ίσως, από κάποιους, οφείλεται μόνο στις ολονυκτίες! Πιστεύω ότι αργά η γρήγορα θα φανούν οι «φωνές» που κάτι έχουν να πουν και να «δώσουν».


Το νέο ταξίδι τώρα του κυκλάμινου θα είναι πιο χαλαρό. Κάτι σαν κρουαζιέρα κι όχι με ταχύπλοο όπως έτρεχε μέχρι τώρα. Επιβάλλεται απ’ τις υποχρεώσεις και από μένα την ίδια.


Κλείνοντας (αυτό το ποστ) ένα μεγάλο Ευχαριστώ σε όλους αυτούς που συνταξίδεψαν με το κυκλάμινο τον πρώτο χρόνο της ζωής του, στα πρώτα του βήματα. Να είναι όλοι τους καλά και καλά ταξίδια στα δικά τους μπλογκ και στη ζωή τους!

Από τις Βόλτες του "χθες" και του "τώρα"
http://advocdiab.blogspot.com/ Advocatus Diaboli
http://www.liogerma.blogspot.com/ αερικό
http://www.aggelos-x-aggelos.blogspot.com/ aggelos-x-aggelos
http://www.diavazo.blogspot.com/ αναγνώστης
http://alexandra-daily.blogspot.com/ alexandra
http://www.peri-planisi.blogspot.com/ alkyoni
http://www2.blogger.com/profile/03667370500220846107 annamaria
http://mtheofilou.blogspot.com/ απουσία-Γιάννος
http://www2.blogger.com/profile/12228518347366170454 apousia
http://www2.blogger.com/profile/02615247878916337589 αρχαίος
http://www.blogger.com/profile/20337920 aster-oid
http://www2.blogger.com/profile/01130925479884062715 ασκαρδαμυκτί
http://www2.blogger.com/profile/15819618005665698972 από την έδρα
http://www2.blogger.com/profile/04998936883483828696 alicia
http://www.blogger.com/profile/23813058 αθεόφοβος
http://www2.blogger.com/profile/16929783213075193883 allmylife
http://www.blogger.com/profile/21889607 Αφροδίτη
http://www.blogger.com/profile/17007353%20%20%20%20α.f.marx
α.f.marx
http://www2.blogger.com/profile/08819661747343250695 avaton
http://vasiliki.wordpress.com/ βασιλική
http://leiavitali.blogspot.com/ ΒΙΤΑΛΗ ΛΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://giatomeraki.blogspot.com/ για το μεράκι
http://www2.blogger.com/profile/15382342053179526021 για σένα
http://blackredrose.blogspot.com/ γιώργος
http://www2.blogger.com/profile/12148154379425834308 γωγώ
http://www2.blogger.com/profile/05387971934520331237 γκρικ-lolita
http://www.blogger.com/profile/27181473 δαιμόνια
http://www.blogger.com/profile/31040219 δήμος
http://www2.blogger.com/profile/06132974866268944737 δημοσθένης
http://many-books.blogspot.com/ εαρινή συμφωνία ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://www.randomwriting-elgalla.blogspot.com/ elgalla
http://www2.blogger.com/profile/06741638124699811244 ελένη63
http://www.ths-ellinidas.blogspot.com ellinida
http://www.blogger.com/profile/21159782 έντεκα
http://www.ergotelina.blogspot.com/ ergotelina
http://www.blogger.com/profile/23931712 exilio
http://www.isiliel.blogspot.com/ in silence
http://www2.blogger.com/profile/16096205497655628726 κατοικίδιο
http://l-exeis.blogspot.com/ καπετάνισσα
http://www2.blogger.com/profile/11507957291342444058 Καπετάν-sailor
http://www.blogger.com/profile/33358330 κάντυ
http://www.blogger.com/profile/25596392 κira
http://www2.blogger.com/profile/09690296649986187333 λούκι
http://mamaloukas.blogspot.com/ Μαμαλούκας Δημήτρης ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://www.maikamous-maika.blogspot.com/ maika
http://www.blogger.com/profile/4175094 μαριαλένα
http://kathimerinitrella.blogspot.com/ Marina
http://www.blogger.com/profile/10216477 μάρκος
http://www.blogger.com/profile/16527502 μαύρος γάτος
http://www.blogger.com/profile/32250009 Μηνάς Γεράσιμος
http://www.nyctolouloudo.blogspot.com/ μεθυσμένα χρώματα
http://www.blogger.com/profile/32866830 μελομένος
http://www2.blogger.com/profile/04757526303070488973 μάντζικα
http://www2.blogger.com/profile/15428918987022320843 michaella
http://hli8iaromantikh.blogspot.com/ natalia
http://www2.blogger.com/profile/17436982706132718425 ναυαγός
http://www2.blogger.com/profile/06105896434096241524 Nέλλυ Νέζη ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://netrino-gr.blogspot.com/ netrino
http://www2.blogger.com/profile/09661219817490055151 ντέφι
http://www.blogger.com/profile/17593771 ντορμαμού
http://www2.blogger.com/profile/12704550329983550938 παιδίσκη ερωμένη
http://www.blogger.com/profile/26446650 Παργινός Νίκος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://oloimazi.blogspot.com/ περάστε κόσμε
http://www.blogger.com/profile/14988233 πρέζα t.v
http://psipsinel.blogspot.com/ Psipsinel
http://www.blogger.com/profile/17591406 ralou
http://sevarose.blogspot.com/ Sevarose
http://www.spidertale.blogspot.com/ simon says
http://lacarabella.blogspot.com Σιτρονέλλα
http://www2.blogger.com/profile/01707585105939834307 σιγματαφ
http://www.blogger.com/profile/8060923 σινεμάτια
http://www.sofi-k.blogspot.com/ sofi-k
http://www2.blogger.com/profile/09945901967997081129 Σταυρούλα Σκαλίδη ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://www.blogger.com/profile/23931712 stauros katsaris
http://www2.blogger.com/profile/13582806423800611113 στέφανος
http://www2.blogger.com/profile/00109720604766957667 r3b3t0skilo
http://www.blogger.com/profile/34482989 shades in the dark
http://www2.blogger.com/profile/13124884915134545618 sokrates
http://www2.blogger.com/profile/14602002088549170078 tatine
http://www2.blogger.com/profile/15114482914039336982 τα χνάρια
http://www2.blogger.com/profile/17873458701070268170 τζοάννα
http://www.typosnyxterinos.blogspot.com/ τύπος νυχτερινός
http://fasoulas.blogspot.com/ Φασούλας Χρήστος ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://zalatina.blogspot.com/ φοίνιξ
http://ioustini.blogspot.com/ Φραγκούλη Ιουστίνη ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
http://www2.blogger.com/profile/03754229156319770973 φύρδην μίγδην
http://www.xnoudi.blogspot.com/ χνούδι


Από το: "Τιμής Ένεκεν" στις βόλτες του σβησμένου blog
http://agavazo.blogspot.com/ annabooklover
http://sulumudukum.blogspot.com/ άβελ
http://axenbax.blogspot.com/ axenbax
http://%20adespoti.blogspot.com/ αδέσποτη
http://alcimede.blogspot.com/ alcimede
http://paramythia.blogspot.com/ a little a
http://www.gefyres.blogspot.com/ antonis
http://vasiliscaravitis.blogspot.com/ Epicuros
http://www.menwektos.blogspot.com/ menw ektos
http://www.oloklirono.blogspot.com/ Johny B.good
http://www.kourouna.blogspot.com/ kourouna
http://www.rodiat.blogspot.com/ rodia
http://www.jkpant.blogspot.com/ Jason
http://www.iolithikos.blogspot.com/ iolithikos
http://www.mickey2006.blogspot.com/ mickey
http://www.deadendmind.blogspot.com/ deadendmind
http://bluebeatlus.blogspot.com/ beatlus
http://www2.blogger.com/profile/15428918987022320843 michaella
http://www.blogger.com/profile/14189160 Katerina ante portas
http://www2.blogger.com/profile/17873458701070268170 jo-anna
http://paramythi.blogspot.com/ Serenity
http://www.meaculpa1.blogspot.com/ so_far
http://fafella.blogspot.com/ Rafaella
http://www.blogger.com/profile/32952242 σύλβια
http://drskafidas.blogspot.com/ drskafidas
http://%20tolisbak.blogspot.com tolisbak
http://pirgaris.blogspot.com/ pirgaris
http://panoramixonline.blogspot.com/ panoramix
http://renata2006-renata.blogspot.com/ renata
http://olaeinaiena.blogspot.com/ onomatodosia
http://lllemon.blogspot.com/ lemon
http://myarmor.blogspot.com/ dr.ugbar
http://lysippos.blogspot.com/ lysippos
http://giagiaka.blogspot.com/ βασιλική
http://wordpress.com/signup/βασιλική/ basiliki
http://mickey2006.blogspot.com/ mickey
http://wordpress.com/signup/?new=reporjiazz/ paskal
http://yannish.blogspot.com/ Yannis H
http://3partiesaday.blogspot.com/ 3 parties a day
http://gravityandthewind.blogspot.com/ cyusgeo
http://ptwsh.blogspot.com/ ptwsh
http://kyriaz.blogspot.com/ kyriaz
http://justelene.wordpress.com/ justelene
http://dreamsandthecity.blogspot.com/ giramodo
http://www.bees.gr/blog koutsoukos
http://sykofantis_bastoyni.pblogs.gr/ sykofantis
http://www2.blogger.com/profile/01168213227857021633 diastimata
http://ghelpme.blogspot.com/ g help me


Αν ξέχασα κάποιους συγχωρήστε με!

Με εκτίμηση
Κατερίνα Σταματίου- Παπαθεοδώρου

Ο δάσκαλός μου που ακόμα με διδάσκει...



Ο δάσκαλός μου που ακόμα με διδάσκει...


Πέρασαν χρόνια απ’ την Έκτη δημοτικού που χώρισαν οι δρόμοι μας.
Πέμπτη και Έκτη ο ίδιος δάσκαλος.
Νίκος Διαμαντάκος το όνομά του. Σοβαρός, αυστηρός, σοφός! Όλα τα ήξερε. Ήθελε να τα μάθει και σε μας, που το μυαλό το είχαμε στο διάλλειμα και στο παιχνίδι.

Τον φοβόμουν, τον σεβόμουν, τον ντρεπόμουν, κυρίως όταν δεν ήξερα μάθημα. Τον κοίταζα στα μάτια γελαστή, όταν ήξερα, ενώ όταν δεν ήξερα κατέβαζα τα μάτια στο πάτωμα...
Εκείνος με καταλάβαινε όμως. Κάποιες φορές μ’ άφηνε να κοιτάζω εκεί στο πάτωμα, χωρίς να με εξετάσει, δίνοντάς μου την ευκαιρία να γλυτώσω το ρεζίλεμα στην τάξη, μα κάνοντάς με να νιώθω τύψεις και να μην ξαναπάω αδιάβαστη.

Κι αυτό γινόταν κυρίως στην Ιστορία. Διάβαζα η καημένη, μα δεν τα πήγαινα ιδιαίτερα καλά μαζί της. Στα άλλα μαθήματα κελαηδούσα. Ιδίως στην (τότε) γραμματική και στην Έκθεση, ήμουν αστέρι. Στο βιβλίο ενθυμίων της Έκθεσης (που κρατούσε τις καλύτερες), σχεδόν κάθε βδομάδα αντέγραφα την δική μου. Η Ιστορία με άγχωνε πολύ και για να την μάθω έπρεπε να την διαβάσω πολλές φορές, μέχρι που την μάθαινα παπαγαλία, μόνο και μόνο από ντροπή, για να μην αναγκάζεται η ματιά μου να κοιτάζει τα παπούτσια… και να μην κάνει το χέρι πως κάτι ψάχνει, αντί να σηκωθεί ψηλά.

Τελικά ....
γλύτωσα την ντροπή απ’ την Ιστορία και την πήρα μαζεμένη (τότε), απ’ το λεύκωμα, που αντέγραφα το ξύπνημα της εφηβείας των μεγαλύτερων κοριτσιών. Το χαστούκι ήταν για να μην «ξυπνήσω» απότομα και

"γεια στο χέρι του!"
Όχι ένα, 101 έπρεπε να μου δώσει, τότε!

Μακάρι να ήσουν κοντά μου, αγαπημένε μου δάσκαλε και κάπου εκεί στο Λύκειο, να μου ρίχνεις ένα χέρι ξύλο, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, για να μη με παρασύρουν οι ερασιτεχνικοί σταθμοί, τα πάρτι, τα προικιά, οι έρωτες!
Να μου τράβαγες τ’ αυτί και να μου έλεγες:
«Στρώσου Καίτη και διάβασε! Το μπορείς!»
(Με έλεγε Καίτη γιατί ήμασταν δυο οι Κατερίνες).

Ήμουν άτυχη όμως και μετά το Δημοτικό τον έχασα τον δάσκαλό μου! Δεν βρέθηκε κανένας άλλος άξιος να μου «πει» δυο «λογάκια», όπως αυτός!

Τον ξαναβρήκα πάλι στη ζωή μου με το βιβλίο της Μάννας. Με συγχάρηκε, είπε ότι είναι υπερήφανος για μένα, μα εγώ είμαι πιο πολύ υπερήφανη γι' αυτόν! Τον ντρέπομαι ακόμα που δεν προσπάθησα να μορφωθώ και να τον κάνω πραγματικά υπερήφανο, όπως άλλα παιδιά.

Ήμουν όμως και θα είμαι πάντα υπερήφανη που ήμουν μαθήτριά του και γιατί αν και γέρασα, συνεχίζει και με μορφώνει ακόμα! Τώρα μου μαθαίνει την Ιστορία του τόπου μου, γράφοντάς την ο ίδιος, με μεγάλες προσπάθειες και έρευνες κι εγώ μαθαίνω, συγκινούμαι και καμαρώνω! Την μαθαίνω μάλιστα πιο εύκολα, γιατί η γραφή του είναι πολύ καλύτερη από εκείνων που έγραφαν την Ιστορία των τότε Δημοτικών.

Πρώτο του βιβλίο: "Το Πουρί, το πολύδροσο χωριό του Πηλίου", 1997
Δεύτερο: "Εκκλησιές και εξωκλήσια της Ζαγοράς", 2001
και τρίτο: "ΖΑΓΟΡΙΑΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ", 2007

Μου μαθαίνει τις ρίζες μου και τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Τι να κρίνω εγώ και να σας γράψω για το έργο του; Και μόνο που είναι δάσκαλος συνταξιούχος κι αυτός ακόμα "διδάσκει", φτάνει!
Μακάρι να υπήρχαν και άλλοι σαν κι αυτόν τον δάσκαλο, τον δάσκαλό μου!
Τον Νίκο Διαμαντάκο!

Είμαι πολύ υπερήφανη γι' αυτόν! Του εύχομαι με όλη μου την καρδιά, να είναι γερός, να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά και να συνεχίζει να ανοίγει τα μάτια όλων μας, μέσα απ’ τα βιβλία του.
Να τα διαβάζω, να μαθαίνω, ν’ "ακούω" τη φωνή του και να νιώθω σαν παιδί, όχι όμως που τον φοβάται μην το πιάσει αδιάβαστο, αλλά με πολλή αγάπη, θαυμασμό και ενδιαφέρον για ότι γράφει.

Να είσαι καλά δάσκαλέ μου!


Το βιβλίο του είναι στην βιβλιοπαρουσίαση:

http://kyklaminovounou8.blogspot.com/2007/05/blog-post_4829.html

Και το παράπονό του (ο επίλογος του νέου του βιβλίου) στην εφημερίδα μου:

http://agriokyklamino.blogspot.com/






Τρίτη, Μαΐου 15, 2007

ΕΥΓΕ! στην Αγγελική Κώττη




Ένα μεγάλο ΕΥΓΕ! από μένα την "αγράμματη" στην Αγγελική Κώττη, για την κατανοητή και τόσο ζωντανή γραφή της, στο σχεδίασμα της βιογραφίας του Γιάννη ΡΙΤΣΟΥ!
(Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ)

Αποσπάσματα στην βιβλιοπαρουσίαση. Αν μπορούσα θα αντέγραφα όλο το βιβλίο!

Καθυστερημένη απάντηση




Η απάντησή μου στον Μάρκο:
http://aurelios.blogspot.com/2007/05/blog-post.html

Είναι αυτή:

Τα Λιανοτράγουδα συμπληρώνονται το Μάιο του 1970 και κατόπιν στέλνονται κρυφά στη Γαλλία, όπου έχει καταφύγει ο Μίκης μετά την απελευθέρωση του. Όταν κυκλοφορούν σε δίσκο, το 1973, όλος ο κόσμος τραγουδά:

-Κυκλάμινο, κυκλάμινο, στου βράχου τη σχισμάδα,
Που βρήκες χρώματα κι ανθείς, που μίσχο και σαλεύεις;

-Μέσα στο βράχο σύναζα το γαίμα στάλα-στάλα,
Μαντίλι ρόδινο έπλεξα κ’ ήλιο μαζεύω τώρα.
130* «Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι», «Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας», εκδόσεις «Κέδρος».
Απόσπασμα απ' το βιβλίο της Αγγελικής Κώττη, Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ, εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, Σελίδα 159


Αυτές: http://asginoume.blogspot.com/2007/05/t.html

Και συν τω χρόνω…. κι άλλες! Είναι τόσα πολλά τα τραγούδια που μας θυμίζουν στιγμές!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!



Ευχαριστώ από καρδιάς τον reader’s-diggest,
για άλλη μια φορά, για την τιμή που μου κάνει
να μιλάει στο μπλογκ του για το βιβλίο μου!


«Έλεγα «μάνα, μάνα». Κανένας δεν ήτανε να μ’ ακούσει. Αφουγκραζόμουνα – πρόσμενα κάποιο βήμα στη σκάλα. Τίποτα, τίποτα. Να όπου να’ ναι κάποιος θα ‘ρθει, έλεγε-(…) Θα ‘ρθει η μητέρα από μακριά, μουσκεμένη απ’ τη βροχή, με λασπωμένα παπόυτσια, κι ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο. Θα ‘ρχόταν
Σαν ένα φωτισμένο παράθυρο τη νύχτα που γυρνάς στον κατασκότεινο δρόμο –Θα ‘βαζε το χέρι της στα μαλλιά μου, θ’ αφουγκραζόταν την ανάσα μου… Εγώ θα ‘κανα πως κοιμάμαι, έτσι για να νιώσω βαθιά βαθιά τη ζεστασιά της –κι ύστερα θα πετιόμουνα πάνου, θαν τη φιλούσα, θαν την φιλούσα…» (21)* «Πέρα απ’ τον ίσκιο των κυπαρισσιών» σ. 148, εκδόσεις «Θέατρο».
Απόσπασμα απ’ το βιβλίο της Αγγελικής Κώττη, Γιάννης ΡΙΤΣΟΣ, εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, (σελ. 40-41)

-αχ, έπρεπε να ζήσουμε- δεν είταν βολετό ν’ αφήσουμε στη μέση τ’ όνειρό μας και το τραγούδι μας- 64* * «Οι γειτονιές του κόσμου», «Τα Επικαιρικά», εκδόσεις «Κέδρος», σ.19

Σελίδα 91, Αγγελική Κώττη, Γιάννης Ρίτσος, Ελληνικά γράμματα

Κυριακή, Μαΐου 13, 2007

ΠΟΥ να φυτέψω ένα δάκρυ για σένα, ΜΑΝΝΑ;



ΜΑΝΝΑ! ΜΑΝΝΑ!
ΣΑΝ ΑΣΤΡΟ Τ’ΟΥΡΑΝΟΥ!
ΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!
ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ! ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΟΥ!
ΧΡΥΣΟΛΑΛΑΜΠΡΗ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ!

ΕΜΝΕΥΣΗ Κ.Χ ΔΙΑ Κ.Π.
(Για τον υμνοποιητή Κ.Χ θα γράψω στην βιβλιοπαρουσίαση)

12/5/97

16:51
Μάννα, μάννα, ΜΑΝΝΑ!
Τι να σου πω και τι να γράψω;
Στέρεψαν πια οι λέξεις, όπως στέρεψε και η Καπαϊντζή και οι περισσότερες πηγές του χωριού μας.
Τόσα χρόνια…
Κουράστηκα να λέω τα ίδια, όπως κουράστηκαν κι εκείνες να τρέχουν νερό.
Αφού δεν τις πρόσεχε κανείς.
«Τι τα θες τώρα και τα σκαλίζεις;»
Έτσι δεν θα μου έλεγες; Έτσι ακριβώς.

Τα νέα μου, μάννα:
Όχι για σένα, για μένα. Εσύ τα ξέρεις όλα πια. Τα βλέπεις.
Κάθομαι στο μπαλκόνι της θέας μας….
Είμαι πολύ μελαγχολική.
Ώρες το σκαλίζω…
Εδώ θα κλάψω, εκεί θα κλάψω.
Θα κλάψω, δεν θα κλάψω….
Σαν τα λουλούδια που ήθελα να φυτέψω και πήγαινα παρά πέρα…
Όχι εδώ.
Πιο κει.
Εδώ έχει πέτρες, εδώ εμπόδια, εδώ ενοχλεί, εκεί δε θα έχει ήλιο.
Κάποια τα άφησα στις γλάστρες τους, ακόμα.
Να ωριμάσουν ...... καλύτερα.
Σα σκέψεις…. Σαν ιδέες.
Ποιος ξέρει; Μπορεί κάτι να γίνει.
Δεν πέθανε η ελπίδα ακόμα. Μπορεί κάτι να αλλάξει, να γίνει ένα θαύμα της τελευταίας στιγμής και τον κήπο μας να μην τον πάρει ξένος. Να γίνει και στα χαρτιά δικός μας, γιατί αλλιώς…
Δικός μας ήταν και
θα παραμείνει.
Δικός μας!
Σ’ ακούω. Μη μουρμουράς.
Μου λες πως όλα εδώ μένουν….
...Εμείς φεύγουμε και πάμε εκεί κάτω, που ήρθα πριν λίγο και σε «βρήκα».
Γιορτάζεις αύριο και σου έφερα κόκκινα τριαντάφυλλα.
Είναι η γιορτή της Μητέρας, αν και η δική σου είναι στις 11 Δεκέμβρη, μαζί με τη γιορτή του παιδιού.
.........
………
....αυτή την γαλήνη δεν ξέρω αν θα την ξαναβρώ.
Κάθε φορά που φεύγω, νιώθω σαν να είναι η τελευταία…
Λες και δεν θα ξανάρθω.
Και τα δίνω όλα!
Κυρίως στα λουλούδια....
Ότι φυτέψω στη γη, θα μείνει εκεί για χρόνια….
Ενώ οι γλάστρες….
Θα ήθελα να φυτέψω και στον κήπο….

………
Όλα σήμερα καταλήγουν στο να φύγω αργότερα.
Λες και θέλεις να μείνω κι άλλο…
Έχω στη μέση το βιβλίο του Ρίτσου, μα ένιωσα την ανάγκη να γράψω…
Και να κλάψω.
Το πρώτο το έκανα.
Το δεύτερο, όχι.
Όχι ακόμα.
Δεν ξέρω αν θα βρεθεί το κατάλληλο έδαφος και πότε…
Ωριμάζει.
Είδα και την Λίτσα εκεί, και … και …..
…….
Τους μίλησα όλους. Όλοι τους ήρεμοι.
Στην Λ. φύτρωσε ένας πλάτανος! Αν είναι δυνατόν!
Αφού δεν της πηγαίνουν λουλούδια…
Η θεία έχει πολύ δροσιά. Κάτω απ’ τον πλάτανο….
Εσύ, πίσω απ’ τ’ ανοιχτό παράθυρο.
«Μαζεμένη».
Μια ζωή κρύωνες.
«Κλείσ’ το γιατρό όξου!» έλεγες κι έκλεινες πόρτες και παράθυρα.

Δεν έχει «έδαφος» Μάννα, εδώ στο χαρτί, για να φυτέψω το δάκρυ μου…
Βρίσκω πέτρες στην κάθε άδεια γραμμή που πάω να γράψω…
Έμαθα στον υπολογιστή.
Εκεί «φύτευα» τελευταίως….
……….

Δεν ξέρω πια, που θα βρω το κατάλληλο «χώμα» για να σου γράψω…….
….
Ξέρω ότι τα ξέρεις.
Η μέρα ήταν ηλιόλουστη κι η ηρεμία αυτή μου τρυπάει τα τύμπανα της ψυχής.
Δεν αντέχω αυτή την «ένταση» για πολύ.
Με λυγίζει.
Θα’ θελα να….
Να μ’ αγαπάς κι από ΚΕΙ!
ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ!
17:13

17:16
Δε μπορώ να διαβάσω. Μάλλον θα πάω να φυτέψω την χιονούλα κι εκείνους τους μυγκέδες στη γη. Ξέρω που θα βρω χώμα καθαρό, δίχως πέτρες, για να πιάσουν οι ρίζες, να δυναμώσουν και να μεγαλώσουν….

Που να φυτέψω ένα δάκρυ για ΣΕΝΑ ΜΑΝΝΑ;
Δως μου έδαφος
.

18:53
Τα λουλούδια τα φύτεψα στη δικιά μας γωνιά...
Ξέρεις εσύ. Καλό το χώμα.
Το δάκρυ, το «φύτεψα», όχι στη δική μας αυλή, αλλά στης θείας Αθηνάς, της δεύτερης μάνας…
Της έδωσα τα κλειδιά και τρία τριαντάφυλλα απ’ την αυλή μας.
"Να είστε και οι δυο γεροί! Τίποτ’ άλλο!» της είπα κι έφυγα κλαίγοντας και τρέχοντας χωρίς «γεια σου!»
«Φύτεψα» πολλά....
Στον δρόμο, στην αυλή μας και τώρα φεύγοντας….
……..
Θα φυτρώσουν κι αυτά.
Το ξέρω.

Τετάρτη, Μαΐου 09, 2007

Έγκλημα χωρίς τιμωρία!

Διευκρινήσεις...

Νομίζω πως επιβάλλεται να τις κάνω.

Το μπλογκ δεν έκλεισε. Έτυχε (πάνω που κάποιοι τώρα το μάθατε) να έχω πολλές υποχρεώσεις και να μην προλαβαίνω.

Τα σχόλια τα έχω κλειστά, πρώτα για μένα, για να μην αγχώνομαι να απαντήσω και δεύτερον γιατί δεν έχω τον χρόνο να τα ελέγχω. Έχω και πολλά μπλογκ, που να πρωτοκοιτάξω;

Ας πούμε ότι έχω άδεια απ' τη σημαία...

Θα επανέλθω δριμύτερη, ελπίζω!

Ξέρω! Δεν έβαλα το Πουρί! Στο πρόγραμμα είναι κι αυτό, μαζί με το Χορευτό. Μη μου παραπονιέστε!

Και μια ακόμη διευκρίνηση:
Εγώ έστειλα την ίδια μέρα σε όλες τις εφημερίδες του τόπου μου το παράπονό μου...
Έστειλα το ίδιο κείμενο και διαφορετικές φωτογραφίες στην κάθε μία. Αν κάπου έγινε μπέρδεμα από μένα και από κάποια εφημερίδα έλλειπε η φωτογραφία ή το κείμενο, ζητάω δημόσια ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

Ήμουν πράγματι σε κατάσταση μεγάλου ΣΟΚ! Αν και ήμουν βέβαιη ότι ήταν όλα σωστά!
Άλλωστε είναι η πρώτη μου φορά που απευθύνθηκα μόνη μου στον Τύπο. Εύχομαι να μην ξαναχρειαστεί!

Ευχαριστώ ξανά από καρδιάς όλες τις εφημερίδες!

Με εκτίμηση
Κατερίνα Σταματίου-Παπαθεοδώρου

Ευχαριστώ την εφημερίδα Μαγνησία


Ευχαριστώ και την εφημερίδα Μαγνησία που με φιλοξένησε. Λίγο καθυστερημένα βέβαια, αλλά τέλος καλό, όλα καλά!
Τα υπόλοιπα δέντρα κλαδεύτηκαν πολύ ωραία, τόσο που δεν έχει κανένας παράπονο!
Εγώ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, γενικώς, όλους!
Εφημερίδες και ανθρώπους!

Πέμπτη, Μαΐου 03, 2007

Κλειστόν λόγω αυστηρής λογοκρισίας

ΚΛΕΙΣΤΟΝ

ΚΑΙ γι' αυτό!

Περισσότερα εδώ:

http://diavazo.blogspot.com/2007/05/blog-post.html

Ντρέπομαι που δεν ήξερα!

Εδώ και ώρα χάθηκα στο μπλογκ της Αμαλίας.....

Δεν ξέρω που να κρυφτώ! Έτσι μου έρχεται να σβήσω όλο το μπλογκ μου που ασχολείται με λουλούδια... και ο λωλός τραγούδια!

Θυμώνω με τον εαυτό μου που έκοψα το σερφάρισμα και έπαψα να μαθαίνω τι γίνεται γύρω μου. Κι αυτό που έκανα όμως, για καλό το έκανα, κι αυτό με παρηγορεί, λίγο.

Στο μπλογκ της Αμαλίας βρήκα γνωστούς. Γιατί δεν με ενημερώνετε (ρε) παιδιά; Μακάρι να υπάρχουν μόνο ευχάριστα μπλογκ, αλλά όταν υπάρχουν τέτοια θέματα, πρέπει να είμαστε μια γροθιά. Ας ενημερώνουμε και τους γύρω μας, ακόμα κι αν έχουν παρωπίδες, όπως είχα εγώ τελευταίως.

θα μου πείτε, και τι θα έκανες;
Τίποτα!

Ντρέπομαι και θα επανέλθω όταν μάθω πως γύρω μας λιγόστεψε ο πόνος.
Τον χρόνο μου πια, που λόγω εποχής και υποχρεώσεων λιγοστεύει, θα τον αφιερώνω στο να σας διαβάζω.

Στην Αμαλία εύχομαι δικαίωση, δύναμη και ψυχή και μπορεί να μην γίνουν όλα όπως πρώτα, αλλά όλα να γίνουν χθες, παρελθόν, να μη ξανανιώσει πόνο και να ζήσει πολλά πολλά χρόνια, νικώντας την αρρώστεια και να χαρεί ότι οι άνθρωποι και η ζωή της στέρησαν.

Στην Νατέλα εύχομαι να ζει ο Άλεξ, κι αν αυτό είναι όνειρο... να τον βρει... και να μάθει την αλήθεια... όσο κι αν πονέσει ακόμα! Δεν της έγραψα. Τι μπορεί κανείς να γράψει σε μια ΜΑΝΑ που έχασε το παιδί της, ΕΤΣΙ;

Και στην Αμαλία που έγραψα, ήταν κατόπιν εορτής! Έπρεπε να είχα μάθει απ' την αρχή το πρόβλημά της, να την στηρίξω όταν ήταν μόνη....

Σε λίγες μέρες είναι και η γιορτή της Μητέρας! Ας είναι το δώρο της Νατέλας να "βρει" το αγαπημένο της παιδί! (και όλων μας αγαπημένο!)

Δεν έχω λόγια...

Ντρέπομαι.

Κρύβομαι.

Μάρκο, τα τραγούδια που λέγαμε.... ας γίνουν ένα:

"Αχ! πόσος πόνος!"

Η πρόσκληση είναι για όλους, άλλες στιγμές, (που θα είμαστε καλύτερα), στο λεύκωμα που θα παραμείνει ανοιχτό στα σχόλια.

Κάπου εδώ το κυκλάμινο θα γιόρταζε την μάννα, θα γιόρταζε γενέθλια, θα ολοκλήρωνε μια παρουσίαση του Πηλίου και θα έφευγε....

Νιώθω ότι πρέπει να φύγει απόψε.

Να είστε όλοι σας καλά!

SOS BLOG

Τώρα τα ανακάλυψα και σας παραπέμπω:

Το μπλογκ της Νατέλας: http://natela-veria-gr.blogspot.com/

Το μπλογκ της Αμαλίας: http://fakellaki.blogspot.com/