Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή Αλκυόνη Παπαδάκη

Όλοι, εμείς, που σκάβουμε με τα νύχια μας τον ουρανό,
ώρα μεσάνυχτα, για να φωνάξουμε στον ήλιο "φτου ξελεφτερία".
Όλοι εμείς, που δραπευτεύουμε απ' το φεγγίτη της οδύνης,
για να φιλήσουμε στο στόμα τη χαρά.
Όλοι εμείς που μαλώσαμε στη μοιρασιά των άστρων.
Που δε συναντήσαμε ποτέ κανέναν στο δρόμο μας για να
μας δώσει πληροφορίες, κατά που πέφτει η σιγουριά.
Όλοι εμείς, που όταν όταν βρεθούμε κάτω από ερείπια,
διώχνουμε με χαμόγελα τους διασώστες.
Όλοι εμείς, που ψάξαμε στ' αζήτητα
να βρούμε τα στολίδια της ψυχής μας.
Που κάναμε τα μεγάλα ταξίδια μας στις φτερούγες των κύκνων.
Όλοι εμείς, οι σιωπηλοί ακροβάτες μιας υπόσχεσης μάταιης.
Όλοι εμείς, που παραπλανήσαμε τους ανέμους,
που ξελογιάσαμε τις ελπίδες.
Όλοι εμείς, που ερωτευθήκαμε ό,τι μας αφάνιζε.
Όλοι εμείς οι αφρούρητοι, που δεν είχαμε ποτέ ένα
άλλοθι για τα λάθη μας.
Όλοι εμείς οι αντιρρησίες της παρηγοριάς.
Όλοι εμείς, είμαστε μπάσταρδα του Θεού.
Ακόμα κι αν φοβήθηκε να μας αναγνωρίσει,
ένα είναι το σίγουρο.
μας έχει αδυναμία. Να το ξέρετε.

ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Αυτή

τη στιγμή

εκκενώνονται

9 χωριά

στην Αρκαδία!

Δεν έχει

ΤΕΛΟΣ

αυτός

ο

ΕΦΙΑΛΤΗΣ!

Η φωτο είναι απ' το ΕΘΝΟΣ

ΕΛΕΟΣ!

Πάλι λέει εκκενώνονται χωριά!

ΕΛΕΟΣ!

Μέχρι εκεί!

Κάποιος λείπει, κάτι λείπει...

http://www.diavazo.blogspot.com/

Τόσες ιδέες καμία πράξη!

Κάποτε, πριν πολλά πολλά χρόνια...

έκοβα φωτογραφίες από περιοδικά και εφημερίδες για να τις κολλήσω στα λευκώματά μου.

Σήμερα, δεν ξέρω γιατί, έκοψα αυτές τις φωτογραφίες...

Υπήρχαν πολλές σκληρές φωτογραφίες, αλλά αυτές κόπηκαν απ' την εφημερίδα Έθνος, πριν καν το καταλάβω.

Ας μην την ψάχνω... Δεν είναι ώρα για ψυχανάληση.

Τις βάζω εδώ, γιατί αυτό είναι τώρα το λεύκωμά μου...

*******

Σήμερα ήταν η συνάντηση της διαμαρτυρίας.

Στην αρχή νόμιζα πως θα γινόταν μόνο στην Αθήνα και λυπήθηκα που εγώ είχα φύγει.

Μετά, όταν είδα πως είναι για όλες τις πλατείες, λυπήθηκα που δεν ήμουν στην Ζαγορά, να μαζέψω κόσμο στην πλατεία εκεί, με τα κομμένα πλατάνια...

Μετά, σκεφτόμουν σε ποια απ' όλες τις πλατείες του Βόλου να πάω κι αναρρωτιόμουν αν θα έβρισκα κανέναν άλλον που θα πήγαινε γι' αυτό τον σκοπό. Ένιωσα ότι θα είμαι μόνη και το έβγαλα απ' το μυαλό μου.

Όταν ξάπλωσα να κοιμηθώ, σκεφτόμουν σήμερα να χτυπήσω όλες τις πόρτες της γειτονιάς μου και να τους ζητούσα στις 7 η ώρα να μαζευτούμε στην μικρή πλατεία του οικισμού μας, φορώντας μαύρα. Σκέφτηκα μία προς μία όλες τις οικογένειες. Ποιες θα έτρεχαν, ποιες θα αντιδρούσαν, ποιες έχουν τα δικά τους προβλήματα και τη δική τους φωτιά...

Σήμερα όταν ξύπνησα, ήξερα πως δεν θα έκανα τίποτα. Ούτε εγώ η ίδια θα πήγαινα πουθενά.

Όπως και δεν πήγα.

Σκέφτηκα ότι αυτή η κίνηση δεν θα είχε ουσία, ούτε κανένα αποτέλεσμα σ' αυτούς τους ανθρώπους που υποφέρουν, ούτε οι πολιτικοί θα "ξύπναγαν" ξαφνικά, βλέποντάς μας.

Σκέφτηκα ότι όλος ο κόσμος λυπήθηκε και έχασε το χαμόγελό του. Δεν θα ήταν απόδειξη αυτή η συγκέντρωση.

Τελικά σκέφτηκα πως μπορώ να κάνω μόνη μου ότι μπορώ, χωρίς να πιέσω άλλους ή να φανώ...

Ο καθένας έχει τη δική του συνείδηση, τρόπο και στιγμή του.

Σε λίγες ώρες άλλαξα τόσες γνώμες, τόσες σκέψεις!

Δεν ντρέπομαι που το λέω. Έτσι ένιωσα, αυτή είναι η αλήθεια.

Ίσως αν ήμουνα πιο κοντά, να ήμουνα εκεί, στην πρώτη γραμμή, απ' την πρώτη στιγμή!

Ίσως! Δεν ξέρω!

Τα λόγια και οι δικαιολογίες εύκολα βρίσκονται.

********

Είδα ότι ο ΑΝΤ έχει ανοίξει ένα λογαριασμό ίδιο σε όλες τις τράπεζες:

234110353

Ξέρω ότι δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά.

Ξέρω. Πολλά ξέρω.

Τι σημασία έχει;

ΡΑΝΤΕΒΟΥ

http://anadasosi.blogspot.com/

Ας ανάψουμε μια φλόγα προστασίας για την επόμενη μέρα...

(Οι φώτο είναι του Μ. της Π.)

Όχι! Η φλόγα της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο, δεν πρέπει να σβήσει!

Πρέπει να παλέψουμε γι' αυτό! Η φλόγα ήταν φίλος για τον Άνθρωπο και πρέπει να παραμείνει!

Κι αν κάποιοι έκαψαν και την ψυχή μας, μαζί με τους συνανθρώπους μας, πέρα απ' την φύση, πρέπει εμείς όλοι μας, εφόσον είμαστε μακρυά και έξω απ' τον χορό, να ανάψουμε από τώρα μια φλόγα προστασίας με τον τρόπο μας, για κάποιους συνανθρώπους μας που βρέθηκαν εν μία νυχτί στο δρόμο.

Κάποιο τρόπο θα βρούμε να βοηθήσουμε! Είτε έρανος, είτε τρόφιμα, είτε κουβέρτες, αρκεί να μάθουμε ότι θα φτάσει η βοήθειά μας!

Εγώ θα λείπω πάλι παιδιά, μα μόλις γυρίσω αν και θα δουλεύω δωδεκάωρα και ξενύχτια, είμαι πρόθυμη να βοηθήσω με την ψυχή μου!

Κάντε την αρχή όσοι μπορείτε για να μην χάνουμε χρόνο!

Το μπορούμε!

Αφιέρωση

Τα φρέσκα μου λουλούδια αφιερωμένα στα κορίτσια που μου έκαναν την τιμή:

http://many-books.blogspot.com/2007/08/blog-post_24.html

και η ίδια η τιμή τους, που ήταν αφιερωμένη στη δική μου Μάννα, την αφιερώνω μαζί με τα κορίτσια (δεν τις ρώτησα, αλλά ξέρω πως θα συμφωνήσουν), σ' αυτή την ανώνυμη (ακόμα) τραγική ΜΑΝΝΝΝΑ που κάηκε στη φωτιά που κάποια κτήνη άναψαν, έχοντας αγκαλιά τα τέσσερα παιδιά της...

Από μένα

Από μένα,

για σένα,

με αγάπη,

εγώ!

Τα... του...

Λίγα απ' τα... του περιπτέρου, εκεί:

http://xenihtissa.blogspot.com/

Χρέος μας να βοηθήσουμε!

Έρχομαι απ' την Νατέλα και τον Δημήτρη που ακόμα ψάχνουν τον Άλεξ!
Πρέπει να τους βοηθήσουμε όλοι μας!

http://natela-veria-gr.blogspot.com/

......................Εμείς και οι φίλοι μας θα συνεχίσουμε.

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΡΕΥΝΑ.

ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ.

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΧΡΗΜΑΤΑ.

Φτάσαμε στο έσχατο όριο, να ζητήσουμε, μετά την ηθική, και την οικονομική βοήθεια, των απλών και τίμιων ανθρώπων.

Περιμέναμε πολύ και περιμέναμε μάταια τους άλλους δρόμους.

Ενας όμως δρόμος υπάρχει: η δική μας πρωτοβουλία, η δική μας έρευνα.Θα τον βαδίσουμε, κι' ας είναι στρωμένος με αγκάθια.

ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ.

ΑΡΙΘΜΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥEUROBANK
0026. 0077. 17. 0200420177

ΕΛΕΟΣ!

Πάλι φωτιές στην Αθήνα!

ΕΛΕΟΣ!

Μπερδεμένα τα πράγματα

Είχα πάει σε ένα κτήμα.

Ακόμα δεν κατάλαβα

γιατί ο κόκορας

προτιμούσε τις

χήνες και όχι

τις κότες!

Πάλι έκλεψα!

Πάλι έκλεψα!

http://koxyli.blogspot.com/

Διαφήμηση για εργασία στο σπίτι

Πάντα με ενδειέφερε η δουλειά απ' το σπίτι. Να είμαι με την παντόφλα και να δουλεύω στον χώρο μου και μάλιστα νύχτα!

Είχα γνωρίσει μια κυρία που συσκεύαζε σπαστούς καφέδες, αλλά δεν χρειαζόταν άλλο άτομο το αφεντικό της. Η ίδια κυρία συναρμολογούσε και κουρτίνες από εξώπορτες, (αυτές που κρεμάνε κυρίως στα χωριά για τις μύγες ή για διακόσμηση), αλλά κι εκεί δεν έκατσε δουλειά για μένα.

Απόψε έπεσα τυχαία πάνω σε μια διαφήμηση για δουλειά στο σπίτι και έκανα κλικ! Απάντησα στις ερωτήσεις και περίμενα ένα πακέτο για να δω αν με ενδειαφέρει το θέμα. Το πακέτο ήρθε αμέσως, αλλά η yahoo δεν μου εγγυόταν να το ανοίξω.

Έτσι έμεινα με την περιέργεια. Είδα καράβια εκεί, πολυτελέστατα σπίτια, σκάφη, κρουαζιέρες! Δεν με τύφλωσαν, ούτε με παρέσυραν αυτά. Ένα έξτρα εισόδημα πάντα χρειάζεται όταν έχεις οικογένεια και υποχρεώσεις, εκτός αν είσαι πλούσιος, κι εγώ δεν είμαι.

Βγαίνοντας απ' την διαφήμηση στεναχωρέθηκα που δεν μιλούν απ' την αρχή καθαρά και στα ίσια περί τίνος πρόκειται. Θα μπορούσε να είναι μια αξιόλογη δουλειά και να ενδειέφερε πολύ κόσμο. Έτσι μπερδεύονται με τους "κακκούς". Κρίμα!

Εσείς ξέρετε κάτι;

Σταυροδρόμια, ανατροπές και Κρόνος

Σήμερα είναι μεγάλη γιορτή κι ενώ θα έπρεπε ίσως, να είμαι χαρούμενη και αλλού…
είμαι στον Βόλο και σκέφτομαι αυτά τα δρομάκια της ζωής. Άλλα μικρά και δύσβατα, άλλα ανηφορικά, άλλα εύκολα κι άλλα δύσκολα.
Σκέφτομαι τα σταυροδρόμια της ζωής και τα δρομάκια που εγώ διάλεξα να προχωρήσω μέχρι σήμερα.
Σκέφτομαι πια απ’ αυτά τ’ ακολούθησα από μόνη μου και ποια ήταν προ πολλού καθορισμένα να τ’ ακολουθήσω, απ’ το ίδιο το πεπρωμένο.
Σκέφτομαι πόση αξία είχαν κάποια δρομάκια βαρετά και μονότονα που πέρασα και όμως τα άφησα πίσω μου.
Σκέφτομαι τις ανατροπές που φέρνει η ζωή και τις ανατροπές που κάποιες φορές προκαλούμε μόνοι μας. Τις δεύτερες, μάλλον έχουμε και την δύναμη να τις αντέξουμε, αφού είναι δικές μας οι αποφάσεις. Τις πρώτες όμως, αυτές που έρχονται απ’ τα «γραμμένα», δύσκολο να προσαρμοστείς. Χάνεις το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια σου, χτυπιέσαι σα χταπόδι, μαλώνεις με τον δεύτερο εαυτό σου που δεν είναι έτοιμος και δυνατός να σε βοηθήσει ν’ αντέξεις, να πας παρακάτω.
Ελπίζεις ότι εκεί κάπου παρακάτω, θα σε περιμένει ένα ξέφωτο για να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να συνεχίσεις.
Και κάπου εκεί μελαγχολείς.
Λυγάς και λες: «Θα διαβάσω τ’ άστρα να δω τι λένε!»
Κι εκεί, ώ συμφορά!
«Παρθένος» λέει, «θα φάτε καλά! Έρχεται ο Κρόνος», λέει, «για δυο χρόνια και θα σας αλλάξει την πατινάδα!»
Κι εκεί τρελαίνεσαι!
Μα αφού ακόμα δεν ήρθε, γιατί ξεκίνησαν οι πρόβες; Για προσαρμογή;
Έτσι κι αλλιώς, αυτός θα φέρει, τι θα φέρει! Τι την θέλει την προκαταβολή;
Όσο αντέξω φίλε Κρόνε! Μαζί σου δε μπορώ να τα βάλλω.
Και τόσα χρόνια δηλαδή που δεν ήσουνα σε μένα, ποια ήταν τα εύκολα;
Μια ζωή πάλευα για ένα καλύτερο δρομάκι.
Γι’ αυτό και κουρασμένη.
Τώρα, σε τι σταυροδρόμια θα με πας;
Ανέτρεπε εσύ, φίλε Κρόνε, κι εγώ ακολουθώ.
Πρόσεχε μόνο μη με βγάλεις σε αδιέξοδο, γιατί θα με κάνεις να γυρίσω πίσω!

Που θα πάει; Θα περάσει κι αυτό, και τ' άλλο και τ' άλλο!

Κι έτσι περνάει και η ίδια η ζωή, χωρίς καν να το καταλάβεις!

Πάμε μουσική παιδιά!

Μια ζωή "τι πρέπει, τι δεν πρέπει", βαρέθηκα!

Ακούστε με τ' αφτιά της ψυχής σας το:

ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΜΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙΣ,

ΑΧ, βρε κόσμε γυάλινε

και θα φτιάξω μια καινούργια

κοινωνία, άλλη, ΝΑΙ!

ΣΤΕΛΙΟΣ!

Την έκλεψα!

Δεν μπόρεσα να αντισταθώ!

Την έκλεψα απ' τον φίλο μας,

τον:



http://mithymnaios.blogspot.com/

Μη του το πείτε!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

σε όσους γιορτάζουν σήμερα!

Στην Μαρία, στον Παναγιώτη, στην Παναγιώτα,

στην Δέσποινα!

Σε όσους δεν γιορτάζουν να χαίρονται

τα αγαπημένα τους πρόσωπα!

Να περάσετε όλοι σας πολύ πολύ όμορφα!

Πάρτε μια ακόμα Ανατολή!

Πήγα μια βόλτα στο διαβολάκι, μου μαύρισε την ψυχή! Όχι τόσο για τ' αρχαία, όσο για το κοριτσάκι!

Πάρτε μια ακόμα Ανατολή για ενέργεια και να αντέξετε όταν πάτε κατά κει...

http://advocdiab.blogspot.com/

Ένα χαρτάκι έπεσε στην άμμο...

Τα πεφταστέρια έπεσαν χθες.

Εγώ πάντως δεν τα είδα.

Είδα μόνο αυτό το χαρτάκι, κάτω στην άμμο.

Απ' τ' αστέρια έπεσε! Σίγουρα πράματα!

Να μη ξεχάσετε να δείτε τα πεφταστέρια!

Ξημέρωσε η Κυριακή. Να μη ξεχάσετε σήμερα το βράδυ να δείτε τα πεφταστέρια!

Να βάλετε πολλές επιθυμίες κι εγώ εύχομαι από την καρδιά μου, όλες οι επιθυμίες σας να πραγματοποιηθούν! (Μετά τις 11, λέει!)

Παραπονεμένα λόγια...

Η εφημερίδα μου σήμερα είχε πολλά παράπονα, αλλά και την έκπληξη του μετρητή!
Ρε τι μαθαίνω η γυναίκα στα γεράματα!

http://agriokyklamino.blogspot.com/

Η διαφήμηση λέει για το αλτ πι σι και τους γονείς που δεν καταλαβαίνουν τίποτα από την γλώσσα των παιδιών τους και σε λίγο τα παιδάκια μου δεν θα καταλαβαίνουν την μάνα τους!

Μια ζωή η εξαίρεση είμαι!

Μη γελάτε παιδιά, το διασκεδάζω με τους μετρητές!
Τους χαζεύω και πλάθω ιστορίες...

Κυνηγώντας τα κατσίκια...

Κι επί την ευκαιρία, της ευκαιρίας, να σας πω το πρόβλημά μου μ' αυτά τα κατσίκια!

Τα κυνηγάω τόσο καιρό και σωστή φωτογραφία δεν τα έχω βγάλει!

Μου ξεφεύγουν πάντα! Όταν πάω εγώ, αυτά γυρίζουν ή το ανάποδο. Στις περισσότερες φωτογραφίες τα έχω απ' την πίσω πλευρά. Ή όταν περνούν δίπλα μου δεν έχω έτοιμη την μηχανή. Άδικα ο Ουντέζε τα γαυγίζει απ' το ανοιχτό παράθυρο! Δε σταματάνε! Τρέχουν σαν κατσίκια!

Μια μέρα που είχα καλό οδηγό, σταμάτησε για να τα φωτογραφίσω. Τα κατσίκια πάλι μπροστά μου κι εγώ από πίσω, να τρέχω σαν τρελή! Μου βγήκε η γλώσσα να τρέχω απ' την άσφαλτο, μα αυτά τα πονηρά κόβανε δρόμο και βγαίνανε στην από πάνω στροφή!

Μέχρι που έκανα παράπονα στον βοσκό:

"Σταμάτα τα ρε φίλε μου, να τα φωτογραφήσω μια φορά σωστά!" του είπα λαχανιασμένη και με παράπονο.

"Σταματάνε τα κατσίκια;" μου είπε γελώντας.

Αχ! Που θα μου πάει; Δεν θα τα πετύχω; Θα τα πετύχω!

Κι ήθελα κάποτε να γίνω και βοσκοπούλα, για να έχω τον χρόνο να γράφω! Που να ήξερα ότι τα κατσίκια θα μ' έτρεχαν έτσι και δεν θα μ' άφηναν σε χλωρό κλαρί!

Να και η τσίπι τσίπι!

Επί την ευκαιρία ... να σας συστήσω την αγαπημένη μου τσίπι τσίπι!

Την έχω φωτογραφίσει σε άπειρες πόζες, χρόνια τώρα!

Αυτή τρώει τα αγριόχορτα κι εγώ το νόστιμο τυράκι της!

Ε, καμιά φορά, τρώει και κανένα τριανταφυλλάκι και την μαλώνει η θεία Αθηνά.

"Δεν πειράζει θεία Αθηνά", της λέω. "Μου τα κλαδεύει κιόλα, γιατί εγώ λείπω! Άσε να είναι νόστιμο το τυράκι της!"

Φυσικά ο Ουντέζε γίνεται θηρίο όταν την βλέπει! Σ' αυτή δε την σκηνή, της γαύγισε πολύ!

"Μη ρε Ουντέζε και θα κοπεί το γάλα της!" του έλεγα.

Χαμπάρι αυτός!

Η ιτορία ενός τριανταφυλλένιου πιάτου

Ή

Το ταξίδι του τριανταφυλλένιου πιάτου

Πριν πολλές μέρες ήμασταν στην αυλή της θείας Αθηνάς.

Άκουσα την Μίνα που ρώταγε την μαμά της:

"Μαμά, το πιάτο που μου έδωσες με την πίτα, δεν ήταν το πιάτο που μου έδωσε η Άννα το γαλακτομπούρεκο. Της το έδωσα με κέικ και δεν είναι λέει, δικό της! Δεν τις θυμίζει τίποτα!

Τι το έκανες το πιάτο της Άννας;"

"Εγώ παιδάκι μου, δυο πιάτα είχα ξένα. Ένα της Κατερίνας που μου έδωσε τα ψάρια και ένα της Άννας! Τότε θα έκανα λάθος και αυτό που έχω είναι της Άννας και έδωσα της Κατερίνας!" είπε η θεία Αθηνά καταστενοχωρεμένη που δεν είχε κρατήσει καλό λογαριασμό.
Μια και δυο τρέχει η θεία Αθηνά και μου φέρνει το πιάτο να το δω.

Δεν μου θύμιζε τίποτα το σχέδιο, ούτε και που μ' ένοιαζε! Έχω τόση ποικιλία από λειψά σετ στο χωριό που δεν μ' ένιαζε κανένα πιάτο και κανένα σχέδιο, ακόμα κι αν έσπασε.

"Φαί να έχουμε θεία Αθηνά να τρώμε και δεν με απασχολούν τα σετ! Μη στεναχωριέσαι!" της είπα.

Εκεί σταμάτησε και η συζήτηση.

Προχθές που πήγα, μου λέει η θεία Αθηνά:

"Δίπλα στην καμέλια σου άφησα δυο πιάτα. Στο ένα έχω σύκα και στο άλλο τυράκι απ' τη γίδα. Φρέσκο που σ' αρέσει. Είναι δικά σου αυτά τα πιάτα. Το ένα που μου έφερες ψητό κοτόπουλο και το άλλο με τα ψάρια που το είχα δώσει κατά λάθος στην Άννα!"

Πήγα και πήρα τα πιάτα, πριν πάει καμιά γάτα και μου φάει το τυράκι της τσίπι τσίπι μου!

Μόλις είδα το τριανταφυλλένιο πιάτο, θυμήθηκα την ιστορία του:

Είναι ηλικίας πάνω από 30 ετών!

Ανήκε στο νοικοκυριό του αδελφού μου όταν ήταν στην Αμερική.

Κάποια στιγμή ήρθε στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν ήρθε σαν σετ, μα εγώ μόνο του το θυμάμαι. Μου το έδωσε ο αδελφός μου μαζί με άλλα που είχαν διαφορετικά σχέδια, για το χωριό. Εμένα όμως μου άρεσε πολύ και το κράτησα για χρόνια στο Βόλο.

Κάποια στιγμή πήγε στο παλιό σπίτι στην Ζαγορά. Από κει ξαναμπήκε σε κούτες και έμεινε σε αποθήκη μέχρι να χτιστεί το νέο σπίτι. Μετά μπήκε στα ντουλάπια του νέου σπιτιού κι από κει άρχισε πάλι να ξεπορτίζει. Πήγε να χαθεί, μα γύρισε πάλι στη βάση του. Του αρέσουν τα ταξίδια σε πολλές κουζίνες και ένας Θεός ξέρει που έχει σταθεί και που έχει βρεθεί.

Επειδή όμως κινδύνευσα να το χάσω, ειδικά αυτό το πιάτο, από δω και πέρα θα το παρακολουθώ στενά!

Τι μετράει;

Είδα τον μετρητή μου και γέλασα!
Πλάκα έχει!
Νιώθω σαν ταξιτζού!

15 Σχόλια ) -
WritePostCollapsor();

Προβολή Αρχικής Ανάρτησης
WriteCommentsCollapsor();

Εμφάνιση σχολίων

Ο/Η ΠΡΕΖΑ TV είπε...
Δεν τα πας και ασχημα!!!!
Σαβ Αυγ 11, 02:26:00 πμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Καθόλου! Τι κερδίζω πρέζα μου;Πάει καλά ή με κλέβει;Φιλιά και Καληνύχτα, πρέζα μου!
Σαβ Αυγ 11, 02:44:00 πμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Που είσαι γλαρένια μου να δεις!Σου έκλεψα και τη γη που γυρίζει!Πω, πω κίνηση το μπλογκ μου!Κι η γη γυρίζει!Κι η γη γυρίζει!
Σαβ Αυγ 11, 03:27:00 πμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Το ρολόι με παιδεύει, μα θα το πετύχω κάποια στιγμή!
Σαβ Αυγ 11, 03:49:00 πμ
Ο/Η αγριοκυκλάμινο είπε...
Για την Ιστορία!Ο μετρητής στην εφημερίδα μπήκε στις 3:45 μεσημέρι 11/8/2007ημέρα Σάββατο και χάρηκα πολύ που είδα ότι με είδαν και τα εξωτερικά!Αφού κινείται λοιπόν, μπορώ να συνεχίσω! Ένας να με "βλέπει" μόνο, φτάνει!Απορώ όμως τι καταλαβαίνουν; Δεν με συμφέρει όμως να βλέπουν τα στραβά... και τα παράπονά μου!Καλά είναι να τους στείλω στα όμορφα του κυκλάμινου!Να δουν Πήλιο και να ρθούν!
Σαβ Αυγ 11, 06:08:00 μμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Για την ιστορία (την δικιά μου)τον μετρητή (ταρίφα)στο κυκλάμινο εν πλω, τον έβαλα στις 5/8/2007 περίπου στις 9 το βράδυ.
Σαβ Αυγ 11, 07:11:00 μμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Και τη γη που γυρίζει στο κυκλάμινο εν πλω την έβαλα στις 11/8/2007 3 και τα ξημερώματα.Τα στοιχεία τα καταγράφω εδώ για να τα "μετρήσω" καλά και να βγάλω τα συμπεράσματά μου και την στατιστική μου... σε λίγο καιρό.Μη με παρεξηγείτε!
Σαβ Αυγ 11, 07:15:00 μμ
Ο/Η το λεύκ-ω-ό-μά μου είπε...
Ο μετρητής στο λεύκωμά μου μόλις μπήκε!11 8 2007 8 και 30 το βράδυ
Σαβ Αυγ 11, 08:31:00 μμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Για να δούμε τι θα μας πει και η βιβλιοπαρουσίαση!
Σαβ Αυγ 11, 09:23:00 μμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Όπως καταλαβαίνετε εδώ θα γίνει το ημερολόγιο των μετρητών!Να ξέρω που θα διαθέτω τον πολύτιμο χρόνο μου από το φθινόπωρο και μετά.
Σαβ Αυγ 11, 09:25:00 μμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Με βλέπω να μετακομίζω στην εφημερίδα μου! Μα την αλήθεια!Πρέπει να βάλλω καλές φώτο εκεί, γιατί αλίμονό μου!Άκου ένας απ' την Βραζιλία, ένας απ' την Αίγυπτο!Πω, πω ρεζίλι, παγκοσμίως έγιναν τα παράπονά μου!Παιδιά, Βοήθεια!
Σαβ Αυγ 11, 09:29:00 μμ
Ο/Η ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...
΄Ελα ήρθα...μόλις το είδα.Μπράβοοο!!!!Για την πλάκα Κατερινάκι μου...γούστο δεν έχει;Λες από Αυστρία;..μα ποιός να είναι;...και πως ξέπεσε κατά δω;...;-)Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Κυρ Αυγ 12, 12:29:00 πμ
Ο/Η ανάσα είπε...
Γλαρένια μου, χθες που το είδα έπαθα το σοκ της ζωής μου! Στην αρχή χάρηκα πολύ, μετά ένιωσα πολύ άσχημα που έτυχε να δουν τα στραβά και όχι τα τόσο όμορφα τοπία του κυκλάμινου. Μέχρι που σκεφτόμουν σήμερα ν' ανοίξω κι άλλα μπλογκ εκεί με "τα όμορφα". Όμως σήμερα βγήκε το πρόγραμμά μου για από δω και πέρα και δεν θα προλαβαίνω ούτε εσάς να χαιρετήσω! Γι' αυτό και συγκινήθηκα...΄Χθες που λες, ένιωσα την ανάγκη να στείλω σ' αυτούς τους ανθρώπους ένα μήνυμα αγάπης... αλλά δεν ήξερα Αγγλικά. Σκέφτηκα ότι θα με βοηθήσει η μετάφραση, αλλά δεν της είχα εμπιστοσύνη και το άφησα.Δεν είναι η δικαίωση του ότι έστω και ένας σε "διαβάζει", όπως συμβαίνει βλέποντας τον μετρητή, είναι αυτή η "πλάκα" που λέμε, που φέρνει όμως συγκίνηση, όταν ένας άλλος άνθρωπος απ' το... υπερπέραν... που δεν τον ξέρεις και δεν σε ξέρει... συναντήθηκαν έτσι τυχαία... οι "ματιές" μας.Φιλάκια γλάρένια μου, γιατί δεν πάω καθόλου καλά, σήμερα!Μα τι είναι σήμερα; Σήμερα πέφτουν τ' αστέρια!Σκέψου!Κι εγώ εκεί πάνω τους... είχα επενδύσει όνειρα κι αυτά πέφτουν!
Κυρ Αυγ 12, 06:03:00 μμ
Ο/Η Κατερίνα Σταματίου - Παπ. είπε...
Τους μετρητές τους έβαλα μια ωραία μέρα για πλάκα. Μ' άρεσε να βλέπω τη γη να γυρίζει κι ακόμα μ' αρέσει. Μ' αρέσει κυρίως που βλέπω να την γυρίζουν άνθρωποι από πολύ μακριά. Αυτός είναι και ο λόγος που θα μείνει, ακόμη κι αν κλείσω τα μπλογκ. Η γη θα τα κρατάει ζωντανά, ακόμα κι όταν εγώ λείπω...
Κυρ Νοε 04, 02:20:00 πμ
Ο/Η Κατερίνα είπε...
Βράδυ των Φώτων και είμαι πολύ μελαγχολική. Τα παιδιά έφυγαν,ξεστολίζω το παλιό κυκλάμινο, η ζωή συνεχίζεται...Δε μ' αρέσει ν' αποχαιρετώ, ΤΙΠΟΤΑ!Είχα πει ότι θ' αφήσω τη γη εδώ να γυρίζει και ...την έσβησα.Ναι, θα την φέρω τώρα, να γυρίσει απ' την αρχή.Τίποτα δεν τελειώνει, ακόμα κι αν τελειώσουμε εμείς!Γεια σου αγαπημένο μου κυκλάμινο!
Κυρ Ιαν 06, 10:05:00 μμ

Εκδηλώσεις στον Δήμο Ζαγοράς

Παζλ ζωής...

Τις φωτο μου τις χάρισε ο Μ. της Π.
Καλλιτέχνης ο άνθρωπος!

Άει Γιάννης Πηλίου (Νταμούχαρη)

Αυτές τις υπέροχες φωτο μου τις χάρισε ο Μ. της Π.

Τον ευχαριστώ!

Το λεύκωμα

Βρήκα κι άλλο Λεύκωμα:

http://www.blogger.com/profile/03575992595351772209

Είχα ξεχάσει ακόμα κι εγώ το δικό μου!

http://asginoume.blogspot.com/

Σοκάρει ο πρέζα tv

Σοκάρει ο ΠΡΕΖΑ TV:

http://prezatv.blogspot.com/

Στο παζάρι μου... δεν αντέχω τέτοια! 3

Τράβηξα πολλές φωτογραφίες, αλλά λόγου του πλήθους δεν μπορώ να τις ανεβάσω. Αυτή τη σκληρή σκηνή όμως που είδα φεύγοντας και μου χάλασε όλη την καλή διάθεση, την ανεβάζω!

Πέντε μέτρα παρακάτω πολλοί αστυνομικοί έλεγχαν την κυκλοφορία. Μετάνιωσα που δεν είχα αγοράσει μερικά κουδουνάκια να τους τραβήξω την προσοχή και να πάνε το παιδάκι εκεί που του πρέπει.

Η κυρία είχε κρυμμένο και σκυμμένο το κεφάλι συνέχεια. Όχι λόγω του φλας που άναψε. Έμεινα ώρα πολύ εκεί παγωμένη κοιτάζοντάς τους, μέχρι να αποφασίσω αυτό το κλικ.

Δεν ξέρω την ιστορία τους...

Όχι όμως έτσι!

Όχι το παιδί εκεί ως θέαμα!

ΌΧΙ!